Karanlığı aydınlatan gezegen
Güneş değil sen
Her gün rüyalarımı süsleyen
Melek değil sen
Bana hep ilham veren
Peri değil sen
Haftalardır düşünüyorum
Uzaktasın neden

Kalp ateşimin dindiği gün
Kaybolan anılardan oluşan
Defterimi açınca göreceğim meğer
Ne büyük sevmişim

Seni beynimden silmek için
Her yolu deneyeceğim
İşte bunu başardığım gün
Bu şehirden gideceğim

düşüyorsun kuyudan
aşağıya boşluğa
bitmek bilmeyen
karanlığa soğuğa
sesini duyan yok
orda mısın bilen yok
yine de son çare
uzat elini

boşlukla beraber
akıyorum oluk oluk
ne zaman bitecek
bu uzun yolculuk
güneş yok burda
çığlıklar kulağımda
zevk alıyorsun sanki
benim düşmemden

rüya mı bu?niye bitmek bilmiyor?
masal mı bu?hani mutluydu hep sonu?

seslensem yukarıya
umutsuzluğa ve sana
duyar mısın beni acaba
hiç yokken hayatımda
bir el tuttu elimi
o el senin elin mi
kurtaracak mısın beni
bu kuyudan

güvenmiyorum sana
yaptıklarından sonra
çık artık hayatımdan
kurtarma beni boşuna
bırak elimi
öleyim daha iyi
son sözüm sana
elveda

hayat mı bu?hayat mı bu tanrım bu yaşadığım?
ölüm mü bu?ölüm mü bu tanrım bu tattırdığın?
sevgi mi bu?sevgiydi sanırım o yaşadığım
aşk mı bu?sevmiştim ben tanrım ama karşılıksız

Hiç görmez mi gözlerin bu gözleri
Uzaklara dalarken bile görsen beni
Yeter inan bu umutla yaşarım ben
Sadece bir kere aydınlat yüreğimi

Hiç tutmayacağını bilsem de elimi
Bekleyecek ebediyen bu eller seni
İlerde duygularımı anlarsın belki
Bir kere hissetsen hissettiklerimi

Kalbim dayanmaz buna
Ruhum bir daha uyanmaz
Eğer duyuyorsan beni
Seviyorum seni

İki keklik seke seke
Bizim evi yol eyledi
Ben guş dili bilmez idim
Yar beni bülbül eyledi

Alınan alınan mı
Altınnarın düzüm düzüm korunan mı
N’edim anan vermezse zorunan mı
Yaktın beni kibar gelin
Yaktın beni güççük gelin

Evlerinin önü tepe
Gar yağıyor sere serpe
Ben yarı yolcu eyledim
Yanağından öpe öpe

Alınan alınan mı
Altınnarın düzüm düzüm korunan mı
N’edim anan vermezse zorunan mı
Yaktın beni kibar gelin
Yaktın beni güççük gelin