Karşıma almışım dünyamı, boğuşuyorum onunla.
Kol kola girmiş ihanetler önümden geçiyor.
Bileklerimi sıkıyor parmaklar, tırnaklar batıyor.
Üstüme düşüyor sağnaklar, şansıma kalbim halen atıyor.
Bekle ki çıksın dökülsün dilinden dökülmesi gerekenler.
Bekle…
Eksik kaldı yarımdan fazlası kaldım kalabalık ortası yek de.
Gücümü toplamalıyım ancak gücümü bulamıyorum bende.
Bir ölüyü taşıyorum üstümde sanki.
Gücümü toplamalıyım ancak gücümü bulamıyorum bende.
Ölümü taşıyorum üstümde sanki.
Vakit dolmadan
Çok geç olmadan
Gideyim buralardan
Vakit dolmadan
Güneşim batmadan
Gözüm dolmadan
Gideyim buralardan

Müzik: Faruk Sabancı, Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)
Söz: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)

PATRON
Karanlık sardı semtin sokaklarını
Çatılar ve şehir ışıklarını
Tuz basar ay bu gece benim yarama
Bir saat bile kalamam
Bir daha seni aramam
Kalbim sanki bi plastik poşet uçuyor
Şansım yok hep pusu hiç bir suçum yok
kumpaslar var bu gece benim kafama
Hiç saatleri sayamam
İtaaat edip yaşamam
Gece mavi şehir bej
Evde party elde tape
Her fedai hisseder
Mütevazi endişe
Engebeli en tepe
Çeker seni en dibe
İsyanım çok evimde
Halil Sezai gibiyim
Kimi adi kimi fake
bir iki cahil bir iki keş
Hepsi badi hepsi bey
Hepsi artist hepsi fame
Cepte money ev depo
Bir zebani elde co
İsyanım çok evimde
Halil Sezai gibiyim
Ben inanırım ama başka kimseye söylemem
Var isyanım odalar dolusu başka istemem
Bir sabahın sonuyum bugün gündüzü bekleyen
Nefes kızıl ben silah
Gece mavi ben siyah
NAKARAT
Neden eder insan isyan ?
Onca yalan ürettin
Tonla doğru gücendi
Duyduklarım hezeyan
Borca sabır tükettim
Dosta zaman tükendi
Günler mi yıllar mı beni sınayan
Düşündükçe gücendim
tükettikçe tükettin
Şimdi tükenmez de tükendi
Güvensizdin güvendim
Yok öyle yağma
SAGOPA KAJMER
Uzunca düşündüm yine de çıkamadım
düşüncelerimin ittiği çıkmaz sokaklardan
Kurtarın beni bir hadi el uzatın ordan
Yetişebilirim uzanan eline burdan
Uzunca söyledim kısaca anla
Anlatmak istediklerim var yüzüme bakarak dinle
Söylediklerini yazdım bir kenara daireler içinde
Anla ki gözlerim yağmura doydu doğacak güneşler peşinde
Sanki bebeği beşiğindeyken babası uçurum eşiğinde
Aynen öyle, Kayboldum metropolde.
Bir anda savrulan arabamın izleri duruyor şarampolde
Boğuldu gözümün bebeği tuzlu gölde
Şimdilik iyiyim sonrası ne olur bugünüm yarınım bir yanım karambolde
Oynuyoruz aynı filmde
Kim kötü kim iyi rolde
Hayalet yönetmenle
içinde sen ve benle
Oyna hadi akıyor sahne
Zorunlu drama, trajikomik
Burada benim gibilerin işi ne?
Son verdim kalbimin gereksiz işine
Yaşarım hayatı gelişine
Aldırmam kaderin çekilişine
Neden mi ? bilirsin aldırmaz o benim iç çekişime
Kendimle çekişmelerime ve yumuyor gözünü
fikrimle zihnimin yakamı çekiştirmelerine
Bu gemimi batırır okyanus derinine
Uzunca düşündüm yine de çıkamadım
düşüncelerimin ittiği çıkmaz sokaklardan
Kurtarın beni bir hadi el uzatın ordan
Yetişebilirim uzanan eline burdan
Uzunca söyledim kısaca anla

Neden eder İnsan İsyan ?
Onca yalan ürettin
Tonla doğru gücendi
Duyduklarım hezeyan
Borca sabır tükettim
Dosta zaman tükendi
Günler mi yıllar mı beni sınayan
Düşündükçe gücendim
tükettikçe tükettin
Şimdi tükenmez de tükendi
Güvensizdin güvendim
Yok öyle yağma

1.KISIM
Ben kirlerden uzak durmak istesem de toz yükselir, yutarım.
Kararmış bulutları üzerime üzerime doğru alçalır,kaçarım uzağa.
Geçmişim için ötenazi izni verdim doktora (Yap! Yap! Yap!)
Son nefeste gözü açılır ve öfke elini yakama atar,sıkar.
Omurgasını sarsar ve su almaya başlar sallar ve ben azar azar
bütün olan biteni yazan yazar ki mezara kadar yok rötar.(Devam! Devam! Devam!)
Olur ya da olmaz arasında gidip gelip bocalama,akışına bırak.
Acıyorsa acıyordur çek elini,yarayı kurcalama.Yanıyorsa yakıyordur.
O gayet iyi biliyordur ama hiç içine sinmiyordur işte ondan.

NAKARAT
Sonunu bildiğim filmler gibiler sen istersen izle ben en baştan terk.
Ve hep bir başıma,bir ve de sade.
Tenha etraf,ben zaten tek.
Kırılıyor ağacımın dalları bazen ama yine çiçek açıyor tek tek.
Kır parçala kalbimin camlarını,yüreğime değsin acı hissetmem ben.
Sal gitsin ya!
Akışına bırak,akışına bırak.

2.KISIM
Ben yağmurdan kaçmak istesem de dolu yakalar,dondurur.
Ah şarkılar yok mu tıkabasa gözlerimi doldurur.
Sorgular bir şey,ummadığın zamanda çıka gelip sorulmayanı sordurur,aşikar.
En deli şeyler aklıma gelir ama biri beni durdurur.Sakin ol şampiyon.
Sakin ol velakin amma karambol de bol.
Çetin bir ceviz olamazsan eğer tıpkı leblebi gibi toz olursun.
Mangala atılan eski gösterişli ağaçlar misali kül olursun öyle.
Güzel giden bir filmde istenmeyen son mu olmak istemektesin söyle?
Pembe gözlüklerin bırak kenarda dursun öyle.
Sabah insana huzur veren deniz gece ürkütür bakınca gerçek işte öyle.

NAKARAT
Sonunu bildiğim filmler gibiler sen istersen izle ben en baştan terk.
Ve hep bir başıma,bir ve de sade.
Tenha etraf,ben zaten tek.
Kırılıyor ağacımın dalları bazen ama yine çiçek açıyor tek tek.
Kır parçala kalbimin camlarını,yüreğime değsin acı hissetmem ben.
Sal gitsin ya!
Akışına bırak,akışına bırak.

Söz-Müzik: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)

1.KISIM
Cebinde daima bir kozun olmalı.
Maalesef bu durum değil iç açıcı ne yazık acı.
İnsanmış insana kuyu kazıcı.
Huyu bozukların kurumadı bi’ soyu.
Nerden gelir bu değirmenin suyu?
Buyur bi’ de burdan yak al!…
Sen ceylansın peşinde çakallar var.
Onlar barbarlar,bağırtırlar.
Yaralara tuz basan el sahipleri acımazlar.
Ama neden söyle.
Ne yaptın ki ne buldun öyle
Bana uzakta dursun beni olduğum gibi göremeyenler öyle.
Yaşa paşa gibi sabah akşam öğle.
Yaptığı iş övüyor sahibini duydun işte duymayanlara söyle.
Dünyayı yöneten hazlar.
Dünyayı yöneten ağızlar.
Mıknatıs gibi çeken o yasaklar.
Kimisi ip,kimisi köpek,kimisi kızaklar.

NAKARAT
Maalesef kapıları açmayan anahtarlar onlar.
Kilitleri kitli kapıların ardında ya bilinmez hayatlar.
Tuttuklarını koparamazlar çünkü güçleri az var.
Maalesef doğru bu,doğrusu iyiler aramızda çok azlar.
Doğru bu ,doğrusu iyiler aramızda çok azlar.

2.KISIM
Zorunlu arkana bakarak yürümen.
Sorunlu çoğu kendini koru.
Kendini korumak işin en zoru.
Bülbülü bekle hep karga kuşu.
İçim garip,sıfır huşu.
Nedeni gözlerim önünde vicdanın yok oluşu.
Edilir örtbas o zalimin suçu.
Yorucu sessizlik orucu.
Atıldı dama ya pabucu.
Kim onu koruyucu?
Tedirgin edici uçurum ucu.
Sıfır huşu,bülbülü bekle karga kuşu.
Yine de mikrofon elimde yaparım hakiki sihirli dokunuşu.
Sagopa Hiphop ın sevimli gamlı baykuşu.
Hayatın şerbeti kimlere verilir ? Bizlerin önüne konuldu turşu.

NAKARAT
Maalesef kapıları açmayan anahtarlar onlar.
Kilitleri kitli kapıların ardında ya bilinmez hayatlar.
Tuttuklarını koparamazlar çünkü güçleri az var.
Maalesef doğru bu,doğrusu iyiler aramızda çok azlar.
Doğru bu ,doğrusu iyiler aramızda çok azlar.

Söz-Müzik: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)