1.KISIM
Kendimi bugün onun yerine koydum.
Koyamadım onun yerine kimseyi ve uyudum.
Oyaladım kendimi durdum.
Pili bitik saat gibi durdum.
Durdum.
Kendimi bugün aynı yerlerde buldum.
Çok tenha,pek yalnız bir de yorgun.
Oyaladım kendimi durdum.
Hep aynı soruları sordum.
Yok oldum.
Düşünüp kötüyü yordum.
Bi’kenara çekilip uzunca durdum.
Durduramadım gözyaşlarımı boğuldum.
Neler umdum da bak ne buldum.
Ben onun soğuk rüzgarıyla savruldum.
İçimin acısı yakıyor kavruldum.
Gelen o vakitsiz hasretlere sordum,birşey gelmez elden dediler mahvoldum.
İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım,doğrusu ne bilemedim.

NAKARAT
Vazgeçtim inan kendimden çoktan ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an.
Vazgeçtim inan kendimden çoktan.
Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan.
İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım,doğrusu ne bilemedim.

2.KISIM
Olabilir mi bundan ötesi?
Nefesi kesiyor bile düşüncesi.
Meçhul dünün ertesi ve sular içinde gemilerimin güvertesi.
Kulaklarımda acı çeken bir ceylanın ürkek sesi.
Nedirki yaşama hevesi?
Bana o hevesi veren o şey de neyin nesi?
Çok sual az moral ve sebebsizce kurmaktan vazgeçemediğim aynı hayal…
Hatırlıyorum olanları hayal meyal.

NAKARAT
Vazgeçtim inan kendimden çoktan ama senden olmuyor kendimi koparamıyorum bir an.
Vazgeçtim inan kendimden çoktan.
Bir çıkışını bulup kurtulmalıyım bu yollardan.
İyisimi geri çekileyim ya da savaşıp yara alayım,doğrusu ne bilemedim.

Söz-Müzik: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)

1.KISIM
Yak!..
Hayat bi’ gün o gün bugün bro!
Kimse için değmez be takma kafana be bro!
Önüne geçebilecek imkanın yok.
Işıklar sönünce karanlık oluyor offf!…
Gecenin içinde geceler kadar uzun olur acıların acımaz acıtır.
(ah yaaa)
Dağ gibi başımı duman almış.
Şöyle iki lafın arasına bi’dal!…
Çünkü korkunun ecele faydası hiç.
Kendini yemenin tokluğu hiç.
Ne kadar bağırsa duyduğum hiç.
Ne oldu diyene cevabım ”hiç”.
Sana olan bana da olur arada,dalıp çıkıyorum arada.
Nefesimi tutuyorum bu arada bir derede iki arada.
Nedenim-sonucum,bu benim.
Arkana bakma la öndeki benim.
Yolumu kesmek isteyen o hayduta söyle ki çetin bir cevizin biriyim.

NAKARAT
Hayat bi’gün o gün bugün bro!
Kimse için değmez be takma kafana be bro!
Eline ne geçer aklına takarak ha?
Birinden kurtulsan öteki dadanır offf!
Yerinden çıkacak gibi olsa da kalbim,neyse
Hiç bitmeyecek gibi olsa da harbim,neyse
Gerilim dolu tellere değerek geçtim,neyse
Ucuz atlattım ama bana pahalıya patladı ama neyse.
Dillerin yalanlarından,iftira bataklarından,bileğimdeki prangalardan cana tak etti neyse.

2.KISIM
Kafası kuma gömülü devekuşu kalk!
Kafanı kaldır ve olanla bitene bak!
Ne çok konuştum az anladı onlar hep ahh!
Rüzgara sallarım yumruğumu bak!
Peşinde koşuyor elinde küreği.
Haniydi iyiydi mangaldı yüreği?
Vaktini doldurdu aştı ya süreyi.
Yumruğu kafama salladı kırıldı bileği.
Maalesef insanın çoğu düşük bütçeli filmler gibi.
Çoğu hızlı tırmanmak ister basamakları kaybeder varı ve yoğu.
Hisseder yazla bahara musallat olan o kesici soğuğu.
Arkası görünmez,camları buğu.
Üzgünüm gölünde balesi yarıda kesilen kuğu.

NAKARAT
Hayat bi’gün o gün bugün bro!
Kimse için değmez be takma kafana be bro!
Eline ne geçer aklına takarak ha?
Birinden kurtulsan öteki dadanır offf
Yerinden çıkacak gibi olsa da kalbim,neyse
Hiç bitmeyecek gibi olsa da harbim,neyse
Gerilim dolu tellere değerek geçtim,neyse
Ucuz atlattım ama bana pahalıya patladı ama neyse.
Dillerin yalanlarından,iftira bataklarından,bileğimdeki prangalardan cana tak etti neyse.

Söz-Müzik: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)

1.KISIM

Hüznümün en yükseğinden şöyle baksan manzarama gözlerini alamazdın.
Gözlerini alırdılar.
Mazi bazen mavi,bazen haki,bazen zifir ve mazidekiler bazen şeker bazen zehir.
Karanlığa yanaşır aydınlık limana yanaştığı gibi geminin.
Güzellik arayışında çirkin.
İçinde çok kişi var terketmediğin.
Yapamasan da olsaydı en azından sarfetmişliğin.
Kaç kendinden,yarış mesafelerle.
Ya da korkma seni kurtar savaş süvarilerle.
Bak ben kopardım güneşten parçalar ellerimle,fırlattım onun kardan adamlarına var gücümle.
Eksik kalan şiirlerini topluyorum bugünlerde ömrümün ve
çıplak ayaklarımın izleri asfaltta.
İki kişilikken teke düştüm hayatta ama duble söyledim rakımı masama inatla.

NAKARAT

Uçur beni rüzgar toz taneleri gibi burdan uzağa doğru.
Gel beni kurtar,alalım başımızı gidelim uzağa doğru.
Elimde bir gül var, dikenleri sivri batar tenime doğru
Bu kaçıncı ihtar hayatın iki dudağı arasından yüzüme doğru.
Sakladım benim için beni bana,hatırlatır zor zamanda beni bana diye.
Sakladım benim için beni bana,hatırlatır zor zamanda beni bana diye.

2.KISIM

Yaşıyor gibi yapıp aralarında ölü de gezdim ama üzerimden düşen ölü toprağının tozunu tekmeledim sonra.
Nefes kadar hafifledim,iyi,güzel hafifken herşey ağırlaştı hiddetim.
Yerle gök arasında ortaya bakarken gözüm tam o anda içime oturur öküzüm.
Zaman belli zaman gelip yanaklarımdan makas alır.
Gözümün önüne düşer dün ve bugün parçalanır gözümün önünde.
Ah be hayat bir kez de bir dediğimi ikilettirme,duymak istemiyorum işittirme.
Ciğerimi onun mangalında pişirttirme.
Işıkları yuttu gece,kalem uyandı gece gece.
Yarınlarımın cümlelerini kuruyorum şu an hece hece.
Ben mırıldanan adam.
Dilsiz odam sanki okyanusun ortasında ıssız adam.

NAKARAT

Uçur beni rüzgar toz taneleri gibi burdan uzağa doğru.
Gel beni kurtar,alalım başımızı gidelim uzağa doğru.
Elimde bir gül var, dikenleri sivri batar tenime doğru
Bu kaçıncı ihtar hayatın iki dudağı arasından yüzüme doğru.
Sakladım benim için beni bana,hatırlatır zor zamanda beni bana diye.
Sakladım benim için beni bana,hatırlatır zor zamanda beni bana diye.

Söz-Müzik: Sagopa Kajmer (Yunus Özyavuz)

1.KISIM

Kaybetmedim hiçbir zaman dürüstlüğümü ama dürüstlükten çok kaybettim.
Ben her şeye kafa tutmadan önce her şey bana kafa tutmuştu ben gördüm.
Anladım ya fayda etmiyor bir şey.
Engel olamıyorum,dağılıyorum peyderpey.
Var kendimle konuşmak istediğim çok şey.
Açarım ağzımı yumarım gözümü epey epey.
Neden iki büklüm boynun?
Beslediği yılanlara mı kırgın koynun ?
Kurtlar canını alıyorken koyunun,bal umdun da arıdan sade kaldı iğne bulduğun.
Kafan seni dağıtmadan sen onu dağıt.
Kalbin yerinden çıkacak haydi biraz rahatla!
Bildiğim şeyleri ben de öldüremiyorum evet başa çıkamadığım oluyor olanla.

NAKARAT

Avutsun bahaneler.Avutsunlar beni avutabilirseler onlar.
Pek sanmam,hiç sanmam.
Elimi çektim altından taşın,kurtuldu ezilen parmaklarım,
ama canım hala yanıyor.Avutsun bahaneler,bahaneler.
Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu…
Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu…
Avutsun bahaneler,bahaneler.

2.KISIM

Vermedim kendimden ödün ne dün ne bugün.
Ben zamanı öldürürüm zaman beni öldürürken.
Kangren bir kolum vardı dün kesip atmak ağır oldu hem de onu çok severken.
Anladım ki fayda etmiyor bir şey.
Yaşamak zorundayım bu bildiğim tek şey.
Sanki ben bir kobayım da dünya bir deney.
Kaçacak bir yerin yok doğu,batı,kuzey,güney.
Neden bakışların donuk ve yorgun?
Belli ki mahkemen var içinde büyük sorgun.
Hayatını senden çaldılarsa büyük soygun.
Sende ses yok,kalma suskun!
Ayakkabı bağcığı gibi çözüldü sırlar.
Ben sessiz yürürken köpek bana hırlar.
Yetmiyormuş gibi paçamı ısırırlar.
Saldırmak için kendilerini kandırırlar.

NAKARAT

Avutsun bahaneler.Avutsunlar beni avutabilirseler onlar.
Pek sanmam,hiç sanmam.
Elimi çektim altından taşın,kurtuldu ezilen parmaklarım,
ama canım hala yanıyor.Avutsun bahaneler,bahaneler.
Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu…
Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu…
Avutsun bahaneler,bahaneler.