Sagopa Kajmer feat DJ Funky C Değişebilir Her An Adres Sözleri

[Nakarat: Sagopa Kajmer]
Değişebilir her an adres
Kovala bu rüzgârı
Ses bedeninde
Yes, iyi bildin
Sago herkesi temsil
Rap’inde sen kafes
Ve gafil

Değişebilir her an adres
Kovala bu rüzgârı
Ses bedeninde
Yes, iyi bildin
Sago herkesi temsil
Rap’inde sen kafes
Ve gafil
Kastır

[Verse 1: DJ Funky C]
Yo! It’s time to play the fair game
Not the fuckin “take the shit away from my man” game
“It’s time to give it up for what you earn” game
“What you get” game, give your game your own name
It doesn’t have to be the same
Patience, effort, hard work and dedication
You give it your all, can’t get no recognition (damn)
When will someone realize and analize
Instead of all the people always tryin’ to dramatize
The situation at hand, every day people livin’ it alive
A man, his wife, his child only tryin’ to survive
In a world of pollution, inflation, radiation, population
The currupt politician, check out the situation
Yo, every man for his own, so go for what you know
Yo! What the fuck you lookin’ for?
If ya ain’t found it yet, then don’t look no more
Just walk out the door
Don’t come around here no more

[Nakarat: Sagopa Kajmer]
Değişebilir her an adres
Kovala bu rüzgârı
Ses bedeninde
Yes, iyi bildin
Sago herkesi temsil
Rap’inde sen kafes
Ve gafil

Değişebilir her an adres
Kovala bu rüzgârı
Ses bedeninde
Yes, iyi bildin
Sago herkesi temsil
Rap’inde sen kafes
Ve gafil
Kastır

[Verse 2: Sagopa]
Kumar değil kader, firar ederse derbeder
Çekip vurur melekler, öyle ter boşandı ki yüzüm yanar yeter
Yerle bir kader, serzenişte güller
“Artık sevgi yok mu?” der çaresizce kalpler
Saki boş kadehler, haydi doldur!
Esefle kınamadır Rap’im, fasih, dekolte konuşurum
Yolumdur önüme konulan yürürüm (la, la, la, la)
Görürüm, söverim, severim
Dört mezürde anlatır beni karamsar liriklerim
(Rap, Rap) Ben Rap erken orada donabilir iliklerin
Ölebilir ümitlerin ve belki kinle bakabilirsin
Adıma küfredip beni de defnedebilirsin
Orada gerçeğin görüntüsüyle yüzleşemeyecek kadar cebin de olabilirsin
Neyse ne
Tek bir mikrofon gerekir (tek)
Ben söylerim ve sen dinlersin, hicviye nazırı
Sago, evi tımarlı hastanede şifayı dağıtır
Ve mis kokulu yalanların duş vakti geldi
Ama evde sular kesik (yo)
Zora düşmüş hayallerimin, kırıldı bacakları
Sancıları gözlerim kapattı
Yastığım ıslanırken ıslığım çağırdı revanımı
Hazan umursamadı yaprakları katletti alayını (alayını)
Çöpçü oldu rüzgârım esti geçti göremedin
2003 adet boşa harcanmış senenin 25’lik delikanlısı ben
Nacizhane kalem susatan adamın adıdır
Sagopa’dır
Bu ressam anlatır resimleriyle tek çizikte dünya yaratır
Anla!

[Bridge: Skit]
“Aptalca hayaller peşinde koşmayan bir kalp gösterin, ben de size mutlu bir insan göstereyim.”
“İnsanların ölümsüzlükten bahsettiğini duydum ama bunu hiç görmedim.”

[Outro: Skit]
Kalıcı olan iki şey var; biri ölü, öbürü de Tanrı
E, o kadar. Bunları unutmasam iyi olur
Bu savaş, bu savaş sonum olmayacak
E, senin de sonun olmayacak

Sagopa Kajmer Güvensiz İnsanlar Sözleri

Kendi görsün,kendi anlasın.
Kendi tutsun,kendi koklasın.
Kendi kaybolmuş bırak kendi bulsun kendini.
Kendi kaybettti şimdi bırak kendi kazansın.
Yüzler hafızasına kazınsın.
Kendi kaşındı,yaralar aşındı sağlık olsun.
Kendi elleriyle yaptı,oh olsun sersem!
Kendi sorar soruyu bırak cevap veren kendi olsun (madem)
Madem başa geldi çekilecek matem.
Kendi yüzler gördü,üzerlerinde güzel bakan gözler,kimilerinde kemiklerini
kıran sözleri fırlatan dudaklar…
Yakınlaştı yüzleri ve belirginleşti gözleri.
Kendi gördü hepsini.
Yüzleşiyor zaman kendisiyle yüz yüze.
Yoğun ve çok da meşgul,aklı farklı ifadelerde.
Ve hayat devam eder de o öyle sayar yerinde.
Kendi takılıp düştü yere bırak kendi kalksın bulsun denge.

NAKARAT

Uzuyor uzadıkça bitmiyor bitse sevimsiz akşamlar.
Gözleri çok şey söylüyor ama belirsiz aksanlar.
Anlamaya çalıştıkça karmaşa hakim,endişe hep var ya.
Bilemedi kendisi gibi diğerini güvensiz insanlar.

MÜZİK & SÖZ (BEAT & LYRICS):Yunus Özyavuz (Sagopa Kajmer)

Sagopa Kajmer – Yirmi Dört (Re-Vocal Version)

ŞARKI SÖZÜ /LYRICS

”Acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımız.”

1/

Yaşlanan bir gün bugün,bavulu topluyor ve son vedası tıpkı dün gibi.
Köşeye çekilip ağlıyor.
Bense,yarına penceremden bakma gafletindeyim.
Gözlerim dolu ve ellerim tutuklu yüzüme.
Dudaklarım kilitli,hoşçakal bugün!
Sen de yolcusun,dünlerimde sorgusun ve yirmi dörtlük yorgunsun.
Git de dinlen gidenlerle,yarınım kapıda bekliyor ve son veda zamanı…
Saçlarımda saklı kar beyaz ve gözlerimde hep telaş,panik.
Silik resimler ortasında bir küçük çocuktum.
Hep konuktu başka gün ve çok soğuktu her geçen dün.
Tıpkı sen gibiydi giden o eski dünler,geçmişin karanlığında anılarımdı onlar.
Bense bulamaz oldum onları.
Hep selam gönderdim geride kalana,kanıtım yoktu yarına.
Yolcularımla ağladım.
Hiç misafir olmamıştı kimse,bunu ben anladım.
Sonbaharda katil oldu rüzgarlar,öldü tüm yapraklar.
Yağmur aldı gözyaşı ve rüzgar oldu ruhlar estiler yavaşça.
Sen misali ağlamıştı her dünüm usulca.

NAKARAT

Dudaklarım kilitli,hoşçakal bugün!…
Sen de yolcusun,dünlerimde sorgusun ve yirmi dörtlük yorgunsun.
Git de dinlen gidenlerle.
Yarınım kapıda bekliyor ve son veda zamanı…

2/

Aynalarda buğulu yüzümü göremez oldum ve iyimserlik mateminde sarı gül tuttum.
Hayallerim yok oldu koyduğum yerde yoktu hiçbiri.
Tek yabancı bendim evde ve bir yalancı mumdu doğan güneş.
Solan gülümdü,talan sonuydu,kalan resimdi.
Bir vesikalık küçük çocuktum,yüzüme bakarak ağladım.
Yüzleşirken kendimle hıçkırıklarımla savaşır oldum.
Ertelendim yarına.
Reddedildim.Gideni yolcu etti gözlerim.
Ve gelene ”Merhaba!..” dedi bu kimsesiz dilim.
Ortalarca gezinen oldu dilenci ellerim.
Bu son demiydi sonbaharın,son yaprağında son gülümsemek ki;nefesi son çekişti içime,son bahardı.
Güz ağardı.
Gün üzeri bir tebessüm etti yüz.
Saklı kaldı her düşende kırılan onca göçebe his.
Biz;dünden olma yarına varma garibeyiz.

”Acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımız.”

Şimdilik kendime verdiğim sözleri tutuyorum sıkı sıkı peki ya sonra?
Şimdilik başı boşum ama kaybolmuş değilim de peki ya sonra?
Koydum omzuma yüklerimi ve yağmur arttırdı şiddetini.
Yürüdüm…
Yürüdüm…
Çizgili yollara düştüm.
Düşlediğim düşten düştüm.
Düşürüldüm kalktım yine yürüdüm.
Hayat arabamı sürdüm.
Kendimi kaç parçaya böldüğümü gördüm.
O ara düşündüm.
Düşündükçe yine üşüdüm.
Üzerime umudumu örttüm.
Yağmurun üzerine yürüdüm,söndüm bir mum gibi öldüm.
Kendimi uçurumlara sürdüğümü gördüm.
Koydum omzuma yüklerimi ve yağmur arttırdı şiddetini.

NAKARAT:

Nasıl anlatsam anlarlar?
Bilemedim kaç yolu var? Ama var.
Ben ha gayret çabalasam da anlatmaya,oldu olanlar.