Pınar başına geldi
Bir elinde güğümü; 
Çattı yay kaşlarını
Görünce güldüğümü,

Bağlamıştı gönlümü
Saçlarının düğümü.
Bilmiyordum bu örgü
Acaba bir büyü mü?

Sordum: Nerdedir yerin? 
Nedir senin değerin? 
Yedi kral vurulmuş
Ne bu ceylan gözlerin?

 Hangisine varırsın
Bu yedi ünlü erin? 
Şöyle dedi bakarak
Göklere derin derin:

Kralların taçları
Beni bağlar büyü mü? 
Orduları açamaz
Gönlümdeki düğümü.

Saraylarda süremem
Dağlarda sürdüğümü.
Bin cihana değişmem
Şu öksüz Türk’lüğümü…

Bir umut vardır hep yaşıyorsak ikimiz
Bir daha kesişir yollarımız biliriz
Şu zaman geçerse belki de anlaşırız
Geçmişe küssek de yine sevdalanırız
Efkarlı efkarlı içerim bu akşam sessiz
İnan ki kalamadı hiç yüreğim sensiz
Büyüyor hasretim sığmaz artık içime
Ayrılık eklendi zaten ağır yüküme
Gün gelir buluşur belki hesaplaşırız
Geçmişe küssek de yine sevdalanırız

Milyon Milyon
Seni sevmenin yolu Milyon

Gel hadi gemileri yak
Ne sağına nede soluna bak
Var bana inadı bırak

Bana kış sana yaz mı?
Ağaçta yaprak kalmadı
Gülüşüne kimse dalmasın
Gözlerine kimse bakmasın

Sevenin olmaz bahanesi
Toplu saçı kırmızı elbisesi
Deli divane ilham perisi
Yakar adamı narin sesi

Merhem olsan yaralarıma
Aşk sefa olsun yollarına

Görsen beni duysan
Benimle aynı rüyaya uyansan
Güneşime çiçek olup acsan
Benim güzel yüzlü papatyam

Yaylaları sisli bir duman
Karadeniz’ i ayır ortadan
Yarısı yârimindir, yarısı yaram
Ayırdı ikimizi,
Ey Karadeniz,
Oy Karadeniz!

Kemençemin telleri sesine hasret idur.
Karadeniz’ in suyu gözlerimin yaş idur.

Bıraktın beni ha bu
Gurbet ellerin ellerinde
Allah’ım korusun seni
Gurbet ellerin ellerinde.

Söz & Müzik: Ülkü Temur