Bir telefon çığlığıyla
Yalnız bir güne uyandım
Bir an yanımdasın sandım.
”Dün” de yok,”yarın” da yok
sonsuz bir şimdi içinde
o an nefessiz kaldım

Başka türlü birşey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü birşey bu
Sen gelsen aniden

Kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni hala ister misin?

Aynı cümleyi on kere okurum
Bir şey anlamam, çünkü
Aklım hep sende
Eski bir rüya uğruna
Başka bir rüyaya tutundun, keşke
anlasan sen de

Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden

Kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni hala ister misin?

Sen kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni yine sever misin?

Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden

Kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni yine ister misin?

Sen kardelen,uçup gittin elimden
Peki,yine döner misin?
Sen kardelen,açıversen yeniden
Beni yine sever misin?
Beni yine ister misin?
Beni hala sever misin?

Kardelen..
Kardelen..
Kardelen..

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya heryere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde

Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
N’olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte

Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilbahar sabahı

Kadınım

Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum

Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık

Şimdi çok yalnızım n’olur kal benimle
O kapıyı kapat elini ver bana
Dışarıda yalnız üşüyorsun sen

Kadınım…..

Teoman – İstasyon İnsanları

Albüm Adı : Gönülçelen

ruhidir benim adim hiç çıkamam evimden
dostlar uydururum hayali mutluyumdur bu yüzden
bir çiçek dürbününden insanlara bakarken
bir gün bir istasyon gördüm trenleri geciken
yolcular ellerinde tek gidişlik bir bilet
henüz bilmeselerde hayat bundan ibaret
istasyon insanları burdalar tesadüfen
aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden
eskiden çok eskiden ben daha çok küçükken
henüz cennet plajı otopark olmamışken
mercanların arasında küçük balıklar vardı
en güzelleri el boyunda kavuniçi olanlardı
bir gün bir rüya gördüm o kavuniçi balık benmişim
büyümem beklenmeden afiyetle yenmişim
istasyon insanları burdalar tesadüfen
aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden
ruhidir benim adım bir sırrım var saklarım
ama görünce anlarsınız
yalniz dikkat acımayın
acınmak canımı en çok acıtandır!!!

Teoman – İstanbul’da Sonbahar

Albüm Adı : Gönülçelen

Mevsim rüzgarları ne zaman eserse
O zaman hatırlarım
Çocukluk rüyalarım
Şeytan uçurtmalarım

Öper beni annem yanaklarımdan
Güzel bir rüyada
Sanki sevdiklerim hayattalarken hala

Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala
İstanbul’da sonbahar

Her zaman kolay değil
Sevmeden sevişmek
Tanımak bir vücudu yavaşça öğrenmek
Alışmak ve kaybetmek

İstanbul bugün yorgun
Üzgün ve yaşlanmış
Biraz kilo almış
Ağlamış yine, rimelleri akıyor

Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala
İstanbul’da sonbahar