Zalım felek onu çok görme bana
Ayrılamam ben o gül yüzlü yardan
Sıtk ile bağlıdır canım canana
Ayrılamam ben o gül yüzlü yardan

Engindir duyulmaz figanım sesim
Açıktır o yare gönül kafesi
Yaşarken aldığım havam nefesin
Ayrılamam ben o gül yüzlü yardan

Akarsu ateşim yanar tüterse
Aşkın gülü yüreğimde biterse
Ayırsın feleğin gücü yeterse
Ayrılamam ben o gül yüzlü yardan

Yüzümüze gülen maskeli dostlar
Dışı nurdan içi çöplük görünür
Yüküm atlas libas ipek diyenler
Götürdük pazara iplik görünür

Yalan söylenir mi Hakk’ın önünde
Melek barınır mı şeytan bağrında
Gidip yargılansa hak divanında
Bütün işlerinde terslik görünür

Herkes sevdiğini almış yanına
Kuvvetli zayıfın okur canına
Bir telaştır düşmüş dünya malına
Akarsu bizlere yokluk görünür

Yoruldum yorgunum fazla gidemem
Neler etti kahır beni zar beni
Kolay değil ben bu derdi çekemem
Zalımın eline koydu hal beni

Arsız değil idim arsız ettiler
Saldılar gurbete yurtsuz ettiler
Yardan ayırdılar yarsız ettiler
Şimdi gizli gizli kınar el beni

Akarsu’yu aşka yatkı yaradan
Ömür bir gün gibi geçti aradan
İşte geldim gidiyorum dünyadan
Kurulmuş bekliyor kuru sal beni

Yol ver bana yol ver ey yüce dağlar
Yol ver artık ben sılama gideyim
Şimdi çiçek açtı bizim yaylalar
Yol ver artık ben sılama gideyim

Etme dağlar şu hasretliği kaldır
Bunca gurbet bir ömüre zarardır
O yar ile aramızda söz vardır
Yol ver artık ben sılama gideyim

Akarsu’yum kaldım zalim gurbette
Vefasız yari olan gülmez elbette
Gözüm yoktur benim malda servette
Yol ver artık ben sılama gideyim