SANCAK :
Kaderim desem değil, olmaz ki böyle şey…
Yüzüm anlamış beni; yalandan bir neşe.
Kime yalvarırım bilinmez bu uçurumda.
Düşsem kolumu kanadımı kırarım ama ne umurunda?
Düşerim de yollara bekler misin beni?
Yakamda ellerin; “git artık!” der gibi…
Kime yar dediğin bilinmez, öldürsen aynı…
Yatağın ölüm gibi tıpkı dokunduğum her yerin başkasının…

Aşk yine var,
Yine var, yine var sen giderken
Aşk yine var
Yine var, yine var terk ederken
Aşk yine var
Yine var, yine var biz biterken
Aşk yine var
Yine var yine var..

RAPOZOF :
Utanma göz yaşından ama herkesle de ağlama
Sen ve ben.. yani biz.. ya kaderimiz de yoksa?
Öyle ya, giden de sen oldun hoşça kalan da.
Sonra dedim; kazanmakta kader de yokmuş, aldırma.
Sence nefes alıp vermek midir hayat dedikleri?
Bir kadeh mi son sigaran mı unutturur geçmişi?
Sesini duymak istediğindir bazen nefretin,
bazen de nefretindendir hep bu sessizliğin…
Bilir misin? İnsan aslında sevildiği günleri özlüyormuş. Hayat toz pembeyken gözünde bir bok görmüyormuş…
Özlenen olmamak, sevilen olmamak, hayallerde yer almamak maalesef mutlu olamamak ne kadarda çaresizce.
Bazen duvarlara boş boş bakarsın saatlerce, düşünürsün öylece…
Gecelerce uykuların kaçar, aşk delice bir kumar.
Benim de seni gibi kapanmayan eski bir yaram var…

SANCAK
Aşk yine var,
Yine var, yine var sen giderken
Aşk yine var
Yine var, yine var terk ederken
Aşk yine var
Yine var, yine var biz biterken
Aşk yine var
Yine var yine var..

Bıraktığın bu yükü omuzlarımda
İnan bi parça yok umutlarımda
Beklerim de yine var gücümle seni
yar yanım yerine uykularımda olman canımı yakıyor
Ve güneş doğar bu gün de ay camında
Sen nasılsın hem kimin yanında
Her gece görüyorum inan ölüyorum bunu bile bile nasıl
(Onu sorman) Canımı yakıyor

NAKARAT

Gel sen sabret benim yerime
Söyle şimdi ellerin kimin yüzünde
Gel de ölme senin elinde
Kimler sana dokunmuş benim yerime

Bana sordun mu atarken yangınlara
Yine de gururumu saçtım da yollara
(Off) Canımı yakıyor

Gel sen sabret benim yerime
Söyle şimdi ellerin kimin yüzünde
Gel de ölme senin yerinde
Kimler sana dokunmuş benim yerime

Sancak Korkma Söyle Sözleri

Ne kadar uzak kaldık seninle? Ne kadar böyle habersiz?
‘O benim!’ dediğimiz günlerden bi haber
Ne hallere gelmişiz…
Ben hala kopamıyorum senden ya da ters giden bir şeyler var.
Sen ağla ben silerim yaşını.
Hem de neredeysen koşar, bulur, yanar yüreğim sana.

Korkma söyle ne zaman unuttuğunu.
Hatta yerimi kimlerle doldurduğunu.
Susma söyle, yeter ki sesini duyayım bana yeter.
Bilsem de şimdi nerede uyuduğunu.

Ne bahar uzak kaldık seninle ne de kış, şimdi neredesin?
Ya gelirse sana bir gün benden bir haber.
‘Ne halde bu?’ der misin?
Ben hala kopamıyorum senden ya da ters giden bir şeyler var.
Sen ağla ben silerim yaşını.
Hem de neredeysen koşar, bulur, yanar yüreğim sana.

Korkma söyle ne zaman unuttuğunu.
Hatta yerimi kimlerle doldurduğunu.
Susma söyle, yeter ki sesini duyayım bana yeter.
Bilsem de şimdi nerede uyuduğunu.

Sancak Uçurum Sözleri

Düşsem uçurumlardan, uyansam okyanuslarda.
Yine de gözlerin gibi olamaz.
Ölsem yokluğundan, karşımda cennet olsa.
Yine de senin yanın gibi olamaz.

Kör oldu gözlerim inan seni bulamam.
Bağladın kollarımı bak seni tutamam.
Tutulmuş dilim, gidersen seni soramam.
Zaten hep sen olmuşum ben, senin olamam.

Geliyor muyum hiç aklına?
Düşüyor muyum uçurumlara?
İtiyor musun utanmadan?
Geliyorum elbet aklına.
İtemediğin uçurumlara.
Düşüyorum hiç usanmadan.

Ne var içimde isteyip de silemediğim?
Nefesinden gözlerine yine sen içinde kaldım.
Ne affederim ne de sanma vazgeçerim.
Sen giderken uzaklara yine ben yerimde kaldım.

Biri dokunursa ellerine.
Bakınca gökyüzüne, bir adam görürsen o benim.
Biri alırsa seni gönlüne.
Bakınca geçmişine, bir adam görürse o benim.

Geliyor muyum hiç aklına?
Düşüyor muyum uçurumlara?
İtiyor musun utanmadan?
Geliyorum elbet aklına.
İtemediğin uçurumlara.
Düşüyorum hiç usanmadan.