Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme

Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme
Esîr-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme
Tarîk-i aşkda bî-çâre-yi hicrânı incitme
Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân’ı incitme
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Elin çek meyl-i dünyâdan eğer âşık isen yâre
Muhabbet câmını nûş et asıl Mansûr gibi dâre
Misâfirsin felek bâğında bendin salma efkâre
Düşersen bir belâya sabır kıl Mevlâ verir çâre
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Bulaşma çarh-ı dünyâya vücûdun pâk u tâhirken
Güvenme mâl u mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken
Nic’oldu mâlı Kârûn’un felek bâğında vâfirken
Nedir bu sendeki etvâr-ı derd gönlün misâfirken
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Hasîslikden elin çek sen cömerd ol kân-ı ihsân ol
Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol
Hakîr ol âlem-i zâhirde sen ma’nâda sultân ol
Karıncanın dahî hâlin gözet dehre Süleymân ol
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Ben insânım diyen insâna düşmez şâd u handânlık
Düşen bî-çâreyi kaldırmadır âlemde insânlık
Hakîkat ehlinin hâlidürür dâim perîşânlık
Bir işi etme kim gelsin sana sonra peşîmânlık
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Ehl-i irfânım deyu her yerde bendin atma meydâna
El elden belki üstündür ne lâzım uyma şeytâna
Yakîn olmak dilersen Hazret-i Hallâk-ı ekvâna
Cihânda tatlı dilli olması lâzımdır insâna
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Celîs-i meclis-i ehl-i hakîkat ol firâr etme
Hevâ-yı nefsine tâbi’ olan yerde karâr etme
Tekebbürlük eden insâna aslâ i’tibâr etme
Sana cevr ü cefâ ederse bir kes inkisâr etme
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Vefâsı var mıdır gör kim sana bu çarh-ı devrânın
Eser yeller yerinde hani ya “Taht-ı Süleymân”ın
Yalınız adı kaldı âlem-i zâhirde Lokmân’ın
Geçer bir lahzada rü’yâ misâli ömrü insânın
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme

Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme
Sana bir fâide yokdur bilirsin halkı gıybetden
Gözün aç âlemi bir bir geçersin çeşm-i ibretden
Zarar gördüm diyen gördün mü sen ehl-i mehabbetden
Yeme kul hakkını korkar isen rûz-i kıyâmetden
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Hakîkat bahrinin gavvâsı ol terk-i mecâz eyle
Çıkar hâ alma mazlûmun âhın seni i’tiraz ile
Çekil “Semt-i Habîb”e ey gönül azm-i Hicâz ile
Yüzün tut hâk-i pâyine hemen arz-ı niyâz ile
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Gönül âyinesin silmek gerekdir kalb-i âgâhe
Muhabbet şemsi doğmuşken ne lâzım mihr ile mâhe
Ne müşkil hâcetin varsa hemân arzeyle Allah‘e
Der-i Mevlâ dururken bakma Lutfî başka dergâhe
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma “Fahr-i Âlem-i Zî-şân”ı incitme

Bu Şarkı Sözü 28 Ekim 2018, Pazar 18:01:46 Tarihinde Admin Tarafından Eklenmiştir. Bu şarkı sözünde eksik veya hatalı olduğunu düşündüğünüz bir kısım varsa aşağıdaki yorum kısmından bize bildirebilirsiniz.