Eypio Aynı Nakarat Sözleri

Kimi yükseklerden uçuyor
Kimi kimi yükseklerden
Kimi gerçeklerden kaçıyor
Kimi kimi gerçeklerden
Kimine bir haller oluyor
kimi hep bir şeylere takıyor
Kim kimi densiz kimi den’li
Açıyor gülleri birinin
Açıyor gülleri
Çalıyor zilleri birinin
Çalıyor zilleri
Etekleri
Aynı nakarat
Hep aynı aynı
Yarısı bayat
Hep aynı aynı
Yarısı hayat
Aynı nakarat
Anlat anlat
Kiminin öfkesi yangın
Kiminin tövbesi
Kiminin gözleri baygın
Kiminin sözleri
Kimi hep muzır işlere bayılır
Kimi her gün bunalım takılır
Kimi kimi tel’siz kimi telli
Tantana var iş yok
Gürültü var ses yok
Sureti var aşk yok
Görüntü var renk yok
Tantan var iş yok

Dünyanı yıkar faydasız aşklar
Sen harcını sür, oturur taşlar
Direnme pes et, at bir reset
Hayat her gün sıfırdan başlar

Aa derdi kederi, nedir ki ederi
Bir kemik bir deri kaldın bak
Değer mi gidene, mutsuz edene
Yorgun bedene bak

Resetle kalbini al da gel derdini
Durumda böyle mi çaresi yok
Uzun ve ince bir yoldan geçtik
En sonu ölümse faydası yok

Reseti at at, reseti at at
Kafanı sıfırla, reseti at at
Bir rahatla sen, durumun hep sakat
Bu normal aşk değil, seninki psikopat

Belliydi zaten bu işin böyle olacağı
Bazen konuşuyor bazen tutar susacağı
Biz kız öğretmişti bana Rusça
Ben beklemiyordum şahsen tutacağını

Usta biliyor hangi kalbin atacağını
Uçağın rötarsız kalkacağını
Uçuk kaçık her mevzuya dalacağını
İyi düşün kız kimlerle yatacağını

Hiçbir şeyin bana hiçbir şeysin demesi
Benim için hiç baba
Teker var klipte 17 inç
17 pinç gibi 17 feet

Yiğit deli atı doru
Sorma sen boşa soru
Eli kolu bağlı değil
Çünkü bura Anadolu
Dolu dolu dolu bura Anadolu

Bır anne bır atadan
Doğuptur bır oğul
Mahtum Guli diyidi ona tur oğul tur
Yerinden tur oğul tur
Yerinden tur oğul tur
Yerinden tur oğul tur tur
Yerinden tur oğul

Bir anne bir babadan
Doğmuştur bir oğul
Mahtum Guli diyordu ona kalk oğul kalk
Yerinden kalk oğul kalk

Askerler seferi
Söyle kimin neferi
Bozkırdan geldik
Hocamızdır Ahmet Yesevi
İlim irfan aşk sevgi
Bilinmezki nereli
Atla değil aşkla geldik
Yorgan yaptık kefeni

Ayrım yok ayrım gayrım yok, neden insan saygın yok? Onu sevsen kaybın yok, benim nefrete sabrım yok.

Ayırmayın kimseyi, çek yolundan tümseği, dünyayı korku filmi izler gibi izleyin. Mezhebini sormadan, gelirim bende sizleyim. Dinin,ırkın fark etmez bu nefreti temizleyin. Rengi hiç mühim değil, bu farklılık zulüm değil. Beyaz gül de kırmızı mı? Gül değil, önündeyim. Boş konuşmayın, bana çözüm deyin, gözüm deyin. Ahmet Kaya gibi beni de sürmeyin. Dışlayın, üzülmeyin,kadına şiddet etmeyin. Vurmayın, küfretmeyin, zulmetmeyin, mazeret üretmeyin, onu bir kenara itmeyin. Mor çatıya git deyip de kapı dışarı itmeyin. Nefret varsa kitleyin. Dönerci cinayeti izlerken döner yiyin, gün gelir de belki o zaman bu devran döner deyin. Dışlamayın kimseyi, farsa fikir öner deyin. Azrail ırkçı değil, herkesi gömer deyin ! Ayrım yok ayrım gayrım yok, neden insan saygın yok? Onu sevsen kaybın yok, benim nefrete sabrım yok. Türk diye Kürt diye, Laz diye Çerkez diye ayrımcılık artabilir çağırmazsa adliye. Nefret söylemin verdi rahatsızlık çevreye. Birazcık vicdanın varsa girsin artık devreye. Avrupa’da ırkçılık, vurdu şimdi zirveye. Nazi felsefesiyle, girmiş hepsi gerdeğe. Hollandalı Feardest gibi başladım delirmeye. Saçım sarı değil diye, çıkmasak mı gezmeye? Söyle gök kuşağı bir renk olursa tadı kalır mı hiç? Tadı kalır mı İran kaldırsam da vinç? Madımak yanarken, karşısında suyunu iç. Güçlü zayıfa neden hep, sürekli yapıyor hinç?
Aayrım yok ayrım gayrım yok. Neden insan saygın yok? Onu sevsen kaybın yok. Benim nefrete sabrım yok.