İrem Derici Meftun Sözleri

Kulağıma gelmeyecek mi sandın
O gizli yanlışın
Yarısını vermediğin bu aşktan var mı fazlası
Bir çocuk olup sözüne inandım
Bende yanmışım
Uzun olacak yine sandığımdan
Yorgun sancısı

Hani sen gece ben sabahtım
Her gün içine karışacaktım
Kalbim sokakları tenha
Issız yolları

Akla zarar bi yüzü var
Baharları var güzü var
İflah olmaz bi yanı var
Sarar bazen de yaralar
Kalbi bi sözle aralar
Bi gülse dağılırdı karalar
Bu yüzden ben ona meftunum
O yüzden yanına mecburum

Canım naber nasılsın diye soran yok
Biraz kötü olsam zil takıp oynayan çok
Siz giderken ben dönüyordum
Yalana dolana karnım tok

Maddi manevi, halet-i ruhiyemi
Yediler yuttular yaşama sevincimi
Yeter dedim artık kapattım şalteri
Sıyırdım sonunda, kına yakın majesteleri

Bırakın beni kenarda
Kendimle oynayayım
Kimseyle bir derdim yok
Ama sizin alıp veremediğiniz çok

Çekeyim yorganı kafama kadar
Uyuyayım bir sonraki kışa kadar
Doktor der bilinmez
Bu kafaya reset’i atana kadar

Çekeyim perdeyi sonuna kadar
Karanlık odaya çökene kadar
Kimseyle hesabım yok
Aramayın beni kıyamete kadar

Aradığınız kişiye
Şu anda ulaşılamıyor
Lütfen daha sonra denemeye
Tenezzül bile etmeyiniz!

Hiç iyi değil ruh halin
Git bak kaldıkça batıyorsun
Sen aşkı ne zannediyorsun

Hayal perdesinde yalanlar yaşandı
Ve bitti o günahlar
Sen yüreğimi haketmiyorsun

Artık geçmişim ben hislerimden, emeklerimden
Tatsız bir hakikat,
Mutlu son yok bu hikayede

Yanlış alarm canım büyü bozuldu
Bugünü yaz bi’ yere

Ayrı dünyaların insanlarıyız
İyi bak kendine

Bu sonuncudan çektiğim kadar
Hiç kimseden çekmedim
Ayrılınca mahvoldu hayatı
Bense damla yaş dökmedim

Ayrılık kolay sonrası olay
Aşkla hiç alay etmedim
Hem dürüsttüm hem ilgiliydim ama
Böyle ruhsuza yetmedim

Sıktı o sahte bakışları
Bana saçmasapan laf sokuşları
Biri söylesin anlamıyor beni
Çıkamaz bana ulaşan yokuşları

Keyfimi bozmasın, ona son uyarı
Bilmiyor yok benim dilimin ayarı
Cariye istiyor canımın kenarı
Kendini zor sanıyor zavallı

Keyfimi bozmasın, ona son uyarı
Bilmiyor yok benim dilimin ayarı
Cariye istiyor canımın kenarı
Ben kül, o kor sanıyor zavallı