Tam bir yıl oldu bak bugün
Ayrılalı senle gülüm
Üzülmediğim bir gün olmadı
Çok denedim unutmayı
Başka biriyle olmayı
Geçmeyince olmuyor işte
Şimdi yine yapayalnızım
Kendi kendime diyorum
İsteseydi dönerdi çoktan
Aşk acısı başka birşey
Akıl mantık erişmiyor
Gönül kabul razı görmüyor
En acısı da yarın birgün başka biriyle görürüm
En sonuncu yıkımım olur
Olmuyor, olmuyor
Bu ayrılık nasıl zor

Geçmiyor, geçmiyor
Bu ayrılık öyle zor
Yaz sonbahar kış geliyor
Lapa lapa kar yağıyor
Sevdiğini insan özlüyor
Şimdi yanında olmalı

Sımsıkıca sarılmalı
Onun bir yolunu bulmalı
Hem canımda hem tenimde
Öyle karıştın içimde
Bende sadece aşk değilsin
Gülüşlerinden anlamıştım
İlk görüşte işte dedim
Aşk dedikleri bu olmalı
O koskaca sandığım aşk şimdi bana öyle uzak
İki ayrı bir dünya gibi
Olmuyor, olmuyor
Bu ayrılık nasıl zor
Geçmiyor, geçmiyor
Bu ayrılık öyle zor
İtiraf etmem gerekir
Derdi, hüznü, her şeyi; hayatım güzeldi seninle
Tek taraflı duygularım, bezdiriyor benliğimi
Rezilce sevmek benimkisi
Olmuyor, olmuyor
Bu ayrılık nasıl zor
Geçmiyor, geçmiyor
Bu ayrılık öyle zor

Kumsallar boyunca bak ayak izlerimiz var
Deniz bile silmemiş söyleyeyim bak neden
Aşkımıza hürmetten

Sende yok bu hürmet, aşkımızı unuttun
Benim olan o kalbi bahaneler bulup da
Başka kalpte uyuttun

Benim kalbim ki beğenmez başka kimseyi
Yalnız seni arar, izler neye yarar
Benim gönlüm ki sevemez başka kimseyi
Yalnız seni yanar, izler neye yarar

Deniz çoktan duruldu
Kumsallarda boş artık
Birkaç iz kaldı bizden, söyleyeyim mi neden
Aşkımıza hürmetten

Yürüyelim yeniden silinmemiş izlerden
Deniz kumsalda görsün, dalga dalga sevinsin
Sevdiğim sen nerdesin

Benim kalbim ki beğenmez başka kimseyi
Yalnız seni arar, izler neye yarar
Benim gönlüm ki sevemez başka kimseyi
Yalnız seni yanar, izler neye yarar

Rafet El Roman – Can Bedenden Çıkmayınca

Kara haber tez duyulur unutsun beni demişsin
Bende kalan resimleri mektupları istemişsin
Sen üzülme sevdiceğim bir daha çıkmam karşına
Sana son kez yazıyorum hatıralar yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Kurumuş bir çiçek buldum mektupların arasında
Bir tek onu saklıyorum onu da çok görme bana
Aşkların en güzelini yaşamıştık yıllarca
Bütün hüzünlü şarkılar hatırlatır seni bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

Kırıldı kanadım kolum, ne yerim var ne yurdum
Gurbet ele düştü yolum yuvasız kuşlar misali
Selvi boylum senin için katlanırım bu yazgıya
Böyle yazmışsa yaradan kara toprak yeter bana

Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca
Unutma ki dünya fani veren Allah alır canı
Ben nasıl unuturum seni can bedenden çıkmayınca

İstersen, beraber oluruz yine eskisi gibi
Yalnız geçen bu günlere yazık değil mi
Kolay mı unutmak birden herşeyi

Ah dilersen eskisinden daha mutlu oluruz
Geçmişteki acıları unuturuz
Mutlu bir son, bir aşk kavuşuruz.

Al beni götür çok uzaklara
O, gitmek istediğim dünyalara
Hiç görmediğim rüyalara
Seninle olmak ne güzel.

İstersen, beraber oluruz yine eskisi gibi
Yalnız geçen bu günlere yazık değil mi
Kolay mı unutmak birden herşeyi

Ah dilersen eskisinden daha mutlu oluruz
Geçmişteki acıları unuturuz
Mutlu bir son, bir aşk kavuşuruz.

Al beni götür çok uzaklara
O, gitmek istediğim dünyalara
Hiç görmediğim rüyalara
Seninle olmak ne güzel.