Gel gidelim buralardan
Bir yelkenliye binelim
Bizi ararlarsa
Uzaktayız diyelim
Yine gidelim mi
O dağdaki romantik otele
Yine bakalım mı
Batarken güneş birbirimize
Yine dantel elbise
Yine küçük kilise
Herkes yetmişin üstünde
Otursun gölgede
Yine çakıllı kumsal
Bizden başka kimse yok
Yine bir şey söyleme
At taşı denize
Ben yine çok uyurum
Sen yine çok özlersin
Hani orman yanmış ya
Sen yine üzülürsün
Yine inelim mi
Denize inen dik merdivenlerden
Yine yüzelim mi
Birdenbire derinleşen yerden
Yine sadece kuşlar
Yine sadece rüzgâr
O büyük büyük dalgalar
Vursun üstümüze
Yine o dar sokaklar
Yine orda kahvaltı
Yine bana bak öyle
Aynısını söyle
Yine dantel elbise
Yine küçük kilise
Herkes yetmişin üstünde
Otursun gölgede
Yine o rüzgâr
Yine o kuşlar
Yine bak öyle yine
Yine

Aşkım ümitlerim hayallerim rüyalarım hep seninle dolu
Geçen zaman boş bir zaman
Yok içimde yok içimde..
Gel gel yeniden tut ellerimden
Sevsen ne güzel öp gözlerimden
Varsın o kadar küs kalayım ben
Yine de dayanamam yanıma sen gelince..
Aşk o kadar basit değil ki
Senden vazgeçemem
Kırılan kalbi tamir edemem
Senden vazgeçemem.

Ona dünyaları verin!
Hak eder en iyileri.
Bu devir bilmez deli kalbi hiç onunki gibi

Ona yıldızları verin,
Parlayamaz hiçbiri.
Gözleri kimselerin ışıldayamaz onunki gibi

Onunki gibi
Onunki gibi

Gökyüzü izler gülüşürken biz o günkü gibi
O günkü gibi
O günkü gibi

Söylenmez ama, içimden derim:

“Hangi rüzgar attı seni buraya?
Aynı dalgalar etti mi seni de alabora?”

Farkında değilsin kendinin
Aynalar söylesin madenlerin yerini
Madem ki böylesin, kim bilir
Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin

Söyle sevgilim, kim üzdü seni?
Bebeğim, kim üzdü seni?

Bu ne kimya, ne de fizik
Kavrayamaz hiç bilim
Göz göze gelmek yer çekimini alt üst edebilir

O da bana dokunduğu gibi zamanı durdurabilir
Biz bir olurken dünya nasıl her gün dönebilir?
Bugünkü gibi
Ve dünkü gibi

Gökyüzü izler öpüşürken biz hayat bi çeşit
Oyunmuş gibi
Söylenmez ama, kazanmış gibi.

Farkında değilsin kendinin
Aynalar söylesin madenlerin yerini
Madem ki böylesin, kim bilir
Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin

Farkında değilsin kendinin
Aynalar söylesin madenlerin yerini
Madem ki böylesin, kim bilir
Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin
Söyle sevgilim, kim üzdü seni?

Söz, beste, düzenleme: Nova Norda

Topladım üst üste kederi,derdi
Bir kere olsun anlamadın beni
Çok şey istememiştim ki senden !
Birazcık sevgi versen yeterdi..!

Ferhat ol dağları del demedimki
Önüme dünyayı ser demedimki
Bulamazsın benim gibi seveni
Çok dedim sana ama dinlemedinki

Ben sana demedim mi ? ben sana
Bir canım kaldı, onuda gel sen al !
Ben sana demedim mi ? ben sana
Zor sensiz uyanmak her sabah..

Neden ? niye ? diye diye
Sordum, durdum kendi kendime
Çok düşündüm suç kimde diye
Kafamı yiye yiye, döndüm bir deliye

Leyla misali sev demedimki
Varsa yoksa ben demedimki
Bulamazsın benim gibi seveni
Çok dedim sana ama dinlemedinki