Sepette narım var
Kehvede rengim var
Şu Siirt in içinde
Biricik le yarim var

Bahçe kapısını açtım
Ben açtım da sen kaçtın
Sevda nedir bilmez idim
İki gözümü sen açtın

Duman bastı dağlara
Yayıldı ovalara
Ela gözlü Suzanım
Sen bana haber yolla

Bu hayat bize bir gün bakar elbet
Bi’ üşütür bir yakar elbet
Ruhumuz darmadağın, paramparça
Düştüğü yerden bir gün kalkar elbet
Bu hayat bize bir gün bakar elbet
Bi’ üşütür bir yakar elbet
Ruhumuz darmadağın, paramparça
Düştüğü yerden bir gün kalkar elbet
Kötüye tamah, yok öyle yağma
Düşmekten üstüm başım yama
Kızmış duama, tuzmuş yarama
En zayıf anımda sızmış rüyama
Kefil günaha, esir zamana
Kime gülersen vezir dünyana
Hepsi Polyanna, tapar yalana
Direniyorum istilana
Eli kolu yara bere, kaderine gidiyo’du yine bu çocuk (yine bu çocuk)
Oluk oluk kanıyo’du, damarına düğüm atar, içi de buruk (içi de buruk)
Kırık bi’ saat gibi ölüme konuk, kafası bozuk (kafası bozuk)
Yarası kabuk, yarısı alev, yarısı barut
Anlık bi’ karar, mahvetmem
Sanırım kendimi affetmem
Düştükçe kadere küfretmem
Tüm doğrularımı keşfetmem
40 odada bi’ beden hapsetmem
Azrailim ama centilmen
Hayat ucuz, paçavra
Yaka paça kadavra (kadavra)
Bu hayat bize bir gün bakar elbet
Bir üşütür bir yakar elbet
Ruhumuz darmadağın, paramparça
Düştüğü yerden bir gün kalkar elbet
Bu hayat bize bir gün bakar elbet
Bir üşütür bir yakar elbet
Ruhumuz darmadağın, paramparça
Düştüğü yerden bir gün kalkar elbet
Yolum ileri, geçtiğim yolu iki gözümle görerekten
Cadı sepetindeki elmaları tekmeleyerek dökerekten
Şapkasını yakıp saçından sürükleyerek keserekten
Çürük insancıkları eleklerimde eleyerekten
Onların farkı yoktu kâğıttan olma kesikten
Yine de üstlerine yürüyen kurşunlar için yardım isterim çelik yelekten
Hayat kimine kavun, kimine bilek kestiren
Ve kimine meltem üfleyip de kimine poyraz estiren
Aah, işte böyle
Bir yakar bir üşütür bir kaldırır yerden bir düşürür yere
Kime ne yapacağını bilen yok
Bir tarafım ölse ötekini yaşatırım elden geldiğince
Varım işte olabildiğince
Onlar böyle kolayca aklının canını aldıklarında
Nefret ediyorum bunu yaptıklarında
Kandırmayı kolay sandıklarında
Nefret ediyorum kötüler kazandıklarında (word)
Bu hayat bize bir gün bakar elbet
Bir üşütür bir yakar elbet
Ruhumuz darmadağın, paramparça
Düştüğü yerden bir gün kalkar elbet
Bu hayat bize bir gün bakar elbet
Bir üşütür bir yakar elbet
Ruhumuz darmadağın, paramparça
Düştüğü yerden bir gün kalkar elbet

Verse 1:

onun başı bağlı kolunda bir sepet
geçip giderdi çarşıdan gözlerinde sebep
öyle gerçekti ki sokaktan o geçtiği vakit
kalbi yok – taşır gövdesinde şüpheli bir paket
oOoOo
benim önümde birkaç dize
onun evinde bir gudubet var
oOoOo
tıpkı bembeyaz bir yarı tanrı
dönüp bakarken yere düştüğüm
dilimde bir ay şarkısı saat on beş otuz
sen arnavut taşlar üstündesin okus pokus
o gece demlenir kimin koynunda ─e pes be!
kanar koynunda bir karanfil pis bir nefesle
herkes ona bakardı sanki çizmiş onu monet
susardı dudaklarımda shakespeare’den bir sone
ağzında çıkan her ifade renk ve dua
bir kısa öykü anlamdan kurtulan merhaba

nakarat:
kaldım lal
yüzündeki fal
beni say
gece gibi sar
bir masal
günlerden pazar
yıldız kaysa
beni gelip alsa
olsam bir şövalye
sepetinde molière
ve göğsündeki ay taşından kolye
nefes alıp verdikçe yaklaşır yıldızlara!
La La La La La La!

Verse 2:
bakıp su falına düşünür
uzaktan bir gemi alıp götürür bütün o gündüz düşünü
yüzünün plastik biçimi – bir reform mu?
tıpkı müjdeler gibi yeni bir estetik formu
yüzü güne dönük ama sırtında gece
bazı başka dilden konuşur bilmem ki nece
ağlar onun yüzü hem yas hem edalı
dokunmazdı çiçeklere bile sanki vebalı
ve bir gün konuverdi ayaklarına bir serçe
düştü evrenle yüzünün arasına bir perçem
düş ormanının içinde yakınsak bir mercek
onca yalanın içinde şişiverdi gerçek
oOoOo
kaldırsa bir başını yıldızlara uzansa değer
oOoOo
tırnakları neşe kaplı fakat dargınmış meğer

yavaş sesle soyunurdu eski liman üstünde
ve hep aya dönerdi evdekine küstüğünde
benim gövdemdeki peki ateş mi logos mu?
eteklerini kaldıran poyraz mı lodos mu?
fakat o gece bana döndü yüzü aya değil
dedi ki başımın üstündeki yıldızları say hadi !
ve yıldızlar çırılçıplak karşımda
artık bir gömlek bile satmazlar bana çarşıda

nakarat:
kaldım lal
yüzündeki fal
beni say
gece gibi sar
bir masal
günlerden pazar
yıldız kaysa
beni gelip alsa
olsam bir şövalye
sepetinde molière
ve göğsündeki ay taşından kolye
nefes alıp verdikçe yaklaşır yıldızlara!
La La La La La La!

Güneş güldü yüzüme
Sen geldin aşk bahçeme
Yine canlandı aşk içimde

Yar diye diye dile geldim
Ben kendimi ele verdim
Sen benden gitme diye
Ben vazgeçtim

Yar diye diye dile geldim
Ben kendimi ele verdim
Sen benden gitme diye
Ben vazgeçtim

Yar gül yüzüme
Dön dön özüne
Söz ver yine de
Tutmasan bile

Gül yüzüme
Dön dön özüne
Benden vazgeç sende

Efil efil eline , dolaşırım o beline
Pusulam aşk yönüne
Gülümü ser sepete
Selse sel sevene
Gel seven sevene
Sor seven birine
Gül seven yüzüme

Kop bi kof geceme

Kafa tutalım ölüme
Savaşalım ölümüne
Sarılalım o bölüme
Çık hadi bu gün önüme
Gel ama körü körüne
Tut cek öp cehhhh

Güneş güldü yüzüme
Sen geldin aşk bahçeme
Yine canlandı aşk içimde

Yar diye diye dile geldim
Ben kendimi ele verdim
Sen benden gitme diye
Ben vazgeçtim

Yar diye diye dile geldim
Ben kendimi ele verdim
Sen benden geçme diye
Ben vazgeçtim

Yar gül yüzüme
Dön dön özüne
Söz ver yine de
Tutmasan bile

Gül yüzüme
Dön dön özüne
Benden vazgeç sende

Usul usul yanıma Gir hadi yine kanıma
Rüzgarın ile salına
Salın masalı falıma
Dur dur dur aman ha
Yükünü yükle dalıma
Doğalım hadi sabaha
Akalım aralarına ve hoppa
Yarına
Bi varamadım tadına
Bu öpücük anılara falana bide filana
Bi arı gibi balına banarım ara bir ara
Koş Gel tut çek

Yar (yeah-yeah-yeah)
Ben
Sen
Ben vazgeçtim

Yar diye diye dile geldim
Ben kendimi ele verdim
Sen benden geçme diye
Ben vazgeçtim

Yar diye diye dile geldim
Ben kendimi ele verdim
Sen benden gitme diye
Ben vazgeçtim