Bir mavide birden değişmek olur
Bakışın bakışıma vurunca
Ölüp denizlere karışmak olur
Bakışın bakışımdan yorulunca

Daha beyaz sabahlar var
Alıp gitme gülüşlerimi
Götürme düşlerimi
Sardunyalar güllere dokununca
Sardunyalar güllere dokununca

Sinsi zehirler tatlı
Senin herşeyin güneş
Gelip ışığında ısınıyorum
Yaşamak ölüm gibi koyulunca

Sana gitme, demeyeceğim
Üşüyorsun, ceketimi al
Günün en güzel, saatleri bunlar
Yanımda kal

Sana gitme demeyeceğim
Yine de sen bilirsin
Yalanlar istiyorsan, yalanlar söyliyeyim
İncinirsin

Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme Lavinia
Adını herkesden, gizleyeceğim
Sen de bilme Lavinia

Seneler sürer her günüm
Yalnız gitmekten yorgunum
Zannetme sana dargınım
Ben gene sana vurgunum.

Başkalarına gülsemde
Senden uzak kalsam da
Sevmediğini bilsem de
Ben gene sana vurgunum.

İtilmiş tekmelenmişim
Doğduğum günde yanmışım
Yalnız sana güvenmişim

Belki de oyunların arkasına saklanmışım
Şehirler büyümüs de ben hep çocuk mu kalmışım
Yenilmezdi böyle zamansız
Gitmeseydi eğer bu yürek..
Bulurdu, tutunurdu bi bahane daha nihayet
Kelimeler eksilirken seyrettim üzülerek
Bedenim paramparça ama
Kalp hala tanrıya emanet..

Kirlenince olur ya niyet,
Zor geliuor artık sevişmek
Tükenince mazeret,
Aşk acıdan ibaret

Belki ben hala masalların,
Mutlu sonların etkisindeyim hala
İşte bu yüzden bıçak sırtlarına emanettir bu yürek
Aslında yalanların,asolanların da farkındayım elbet
Ama gormezden geldim
Bilen bilir acıtır insanı gerçek…