Şarkıcı Adı: Ağaçkakan
Şarkı Adı: Tahminen

(Ağaçkakan)
Mümkünatı yok
Defalarca söyledim
kıtalarca denizden toplanır akşamüstleri
Ben ne pejmürdelik istedim ne kaktüsleri besledim
Omurgasından çektim aldım hayatımı bu günlerin
Mamafih şikayet etmek elzem adeta
Civarda sanki paramparça bir sürü ve koştu dört nala
Benim aklımdaki manevra
Tekme tokat içine dalmak uzaktan geldiler pruvadan
Nasılsın ey misafirperver düşmanım kadar körelmiş bıçakla cihatla
Islanmış barutla kadavra gırtlağından akan kömür tadıyla dirildi
İnsandan hallice bir vaşak kadar öfkeliydi
İcabında nevrotik suratlarım
yerine göre mahkemelerden aciz kaldırımlarım
Vücut bulmuş hali bu mayıs tahribatı kum kayıp
Taksiratının ederi 3 gramlık bronz olur
Memnun oldum ben bu hallere düşecek adam
Memnunum tamamen mülteciyim agoradan
Kendi tanımımla yüzleşip kabulde ediyorum ben olamam ki taraf tutan
Bu oyun tek başına çok sıkıcı
Gerçi tek kelime duymadan bir çok kelime verdim
Bıçak derdi yaraya bas kanat beni
Benim derdim 1 dakika sonranın geçmişiydi

Yıkıldı metrelerce devasa duvar
Ardışık illüzyon enkazdan haberdar
Tepetaklak aşikar yani tahminen adımdan haberdar

(Ados)
Kara bağla el verince yüzün başka diyara
Kül topla zemin toprağında yer bulamazsan hiç sorma
ihtiyacın olmuyorsa cevaba git yorma beni ben hep yaratıldım bir avuç yoktan
Devinim aldı başını yürüdü gitti çoktan
Ve büyüdük halimizden habersiz korkuyor insan
Ne olup biter bugün ne olmuştu dün
Çekip bi köşeye hesap sormak istedim zamandan
Neden hep vazgeçmemi bekliyorsun her intihar aksi oldu
Yürümenin bu yerde bahsi yoktur
Hedef varmak adına yaratılan bir illüzyondur
Cesaret hep can havline muhtaç bir solüsyondur
Be siktir et kolundan tutup alan varsa seni bu beladan
Sen istemedin mi hiç yok olmak
Tarih aynı işliyorsa bil ki korkudan
Kendine acırsa insan geberir kaygıdan
Gören gözü bilmem de gel şu yanan beynime sor gerçeği
Cahilin cesaretinde merceğim
Talibi görmüşlere sormalısın şenliği
Katilim bir anlığına sürekli aniyim
Sahiyim kabul etmelisin şahidim sen
Boğazda yumruk gibi tıkandım bir adım gitmem
Nahiyemde başka yer yok sakın gücenme
Kimseye güvenmemem lazım hiçbir ihtimalle

Yıkıldı metrelerce devasa duvar
Ardışık illüzyon enkazdan haberdar
Tepetaklak aşikar yani tahminen adımdan haberdar

(Üvey)
Şu daireden gördüm tam dibimde öldü martı
Kırık kanatlarıyla daldı kanlı okyanustu
Gördüm gözlerimle gördüm yandı battı çıktı martı
Acımıyor kanamıyor solunda bak dirildi martı
Mahvolmak sonunda kahrolmak
Ölüm tadında hayat içip içinden çıkılmaz park olmak
Ya hep ya hiç sen aptallık de istersen
Zannettiğin mayıs değil tenimde mart olmak
Yerse eğer ölümü kaldır aradan sırtımda kamburla halk olmak yerse
Kartondan kollarımı alevlere sürtüp lav olmak istiyorum
Mahvolmak istiyorum kahrolmak
Kolunda kış yanında fark olmak istersen
Canından can, kanından riski çıkar listenden
Bir kurban seç kendine beraber ölecek yanında
Götür al götür kalıntı kalmasın isminden
Yeter mi acısını çektiğim yeter mi
Kahverengi kadrajında kürtaj olur cesetler
Delik kaşından milimetrik saniyeler geçer mi
Zaman bitse bile acı hiç biter mi siktirip gider misin
Tarihe kavuştu dün son katsayım
Hayal kurmuyorum ben devren yıkılmış bir arsayım
Fakat yinede varım yağmur yine de karım
Boğulmak bu gecede ölümü hem var sayıp hem yok sayıp

Şarkıcı Adı: Ağaçkakan
Şarkı Adı: Gözlük

Kesinlikle hayır gitmenin önemi yok
Kapımda gölgen kalmasın bu koridorun sonunda yol
Martı gibi tüneyip okyanusta karının özlemi
Bir tutam yağmur görmedim o yüzden yırttım ceketimi
Peki.
Gökkuşağında ev yapıp içinde tortular bırak bir çizgi romana biraz renk katıp
Ölmeye ne dersin 5. nin akşamında
Sabaha dirilirim eğer ki kahvaltımda kahve varsa
Kokunu çalan gökyüzü düşerse buluttan
Katranın iziyle paklanırmı kahverengi pagan
Griden intikam alan fahişe bir çingene
Pembe ojesi dökülür protestan çöplüğe
Bu gerçek kehanetin keskin tadı bitecek
Kasımda 12 varsa sihirli gölge eğilecek
Bir iğne gibi batarmış ruhuma topuklu ayakkabı
Bütün kentte yankılanır Yunanistan ağıtları

Menfoman çukur girip çıkan düz sütun
Kliptoman kolun sağında durdu sol kolum
Düşündü anladı yarın bir mumda kaldı dengesiz
Silindi ayakizi saat tam 01:48

Kasırganın koluna giren böcek yavrusu
Biraz koza birazcıkta nevizade korkusu
Parçalanmış ceset koparılmış kafatası
Yine de bir kitap yazıp bağırıyor kusursuzum
Sıradan bir günü başlat adıysa Pazartesi
Küllük dolduransa sigara değil ekşi şarap sesi
Benim odam İspanya, yatağım Kanada, bardağım İrlanda
Şimdi kapıyı kapatıp yalnız bırak haritamla
İyi geceler, İyi geceler…

Şarkıcı Adı: Ağaçkakan
Şarkı Adı: Kilimanjaro’nun Balkonu

Düpedüz delilik beni gölgelerimin izlemesi
Bir anda kafamda çalınan siren avaz al birmotun sinyalimi
kolaysa teselli duryanmadur
portrene makberler çiziyorum nodeste can bul
makaralı filmlere porno pestil ve bez sarıyorum
parmak uçların barut
fazla uzaklaşmış olamayan var oluşun doruğu
klimanjaronun balkonu ferah feza nefes alamıyorum
portuya artık bir zarar vermiş olmalısın korkuna
sana tacirler venedikten kum ve çakıl getirdi borcuna sadık ölümlüler
ölmeye meğil
benimde hala aklımda gezin
beyin sapında piknik bir yangına sebep serinlik bitirdim

baltazarın paltonundan terzileri diken bir hacıyatmaz
ferforjenin soğuk boğuk dokunanı lanetler eyvallah
taşa sıkı sıkı sarılana pisagordan hipotenüs ve dikenler ısmarla
20 zibidinci yüzyılda nükleer afiyetler istifrana
elimden bir kaza çıkacak alaturka urgan kafka
ama düğümün maskara
alçak irtifada ilk ispinozlardan aldığım intibah postüla
kehanetim bu ya
ismini yazdığın suya
masmavi akrilik boya bocala

Şarkıcı Adı: Ağaçkakan
Şarkı Adı: Demin Geldim

gaipten telafi
çuvalla migren farazi ve insanlarla toplu yaşamak adına ver; serengeti
bu isme dair bir kaç kanıt toplayıp de ki:
‘temiz bir işti, içgüdüleri bile direnmedi.aşağılık kalabalık bir milyona devrilirken şehir olur
bulvarlar değil, sokak korkutur
müebbet istihdamı fahrenayta binip güneşe yaklaşırken
ciğerlerine damlar balmumu
ölenle değil, ölünce ölünmüyor gibi
katran müptelası kapalı göz bebekleri
bilinen tarih asgari ünvandan ibaretken apoletten düşen katre sivilin terbiyecisi
sunni bomba sesleri placebo ile yarıştı.

şimdi tekrar düşününce:

“kangren kuzey yarım küre
tükenmez kalemle enkazın sınırlarını çiz ve sark
algıda biçimcilik, seçilmişlerin terasından manzara kirala ve etrafına bak
bu kaos panzehir, bu taşın ikameti bir suratta son bulacak, kaldırımlarım kefil
mukaddes polis devletinde kafamda düşünce kovalamaktan suçluyum ben
buralar hiç tekin değil.
yani, yani merasimine gecikmiş bir g3 paslanırsa tahribat görülsün
infilak eden mayın değil, beyin
derin ve dehlizindeyim
ne onlar elmadır ve ne ben william tell’im
demin geldim
demir sesleri yankıdan müzdarip değil
fişlenir ötenazim, sıramı savmak için geldim
abartma, sadece dünyaya şöyle bir göz gezdirmek için geldim, daha fazlası değil.”