1.Bölüm

Etkisindeyim görmüş olduğum şaşkınlıkların,kurtulmalıyım!..dışında kalmalıyım alışkanlıklarımın.
Bana benden haber veren rüyalarımın bir anlamına varmalıyım,bir yoldan çıkışa varmalıyım!..
Yaşadıklarım ve anımsadıklarımdan ibaretim ben.Umursadıklarım sadık olanlar,dışladıklarım özüne bağlı kalmıyanlar.
Sözüne yalan katan terazi şaşkınlar,farazi malumatları,süpheciliğimin sebebi insanlar yada insan olup insanlık dışı roller kapanlar.
Rabbime hamd-ü senalar olsun,yazdırıyor ilham kalemi Elhamdülillah,yolundayım ne eyleyim alemi?
İnsanlar komik,onları anlamam için yeter mimik.Tek sahipliğimiz bilmem kaç gram et ve içine sığınan kemik.
Onuda toprak alır elde var ölüm,hüzünlü son bölüm

!!!Nakarat!!!

Yaklaş bana yanmassın!…Yansanda o senin içinde yangın
Şu an aklına düştüm,aklın yolu birdir dedim yürüdüm.
Mevzum nedir anlarsın,arzum sana yalvarsın.
Şu an kendimi gördüm,küçüldükçe küçüldüm. Eyvah!…

2.Bölüm

Şu an beni dinlediğini biliyorum,seni görür gibi oluyorum,analiz ediyor yazıyorum,açımı bulup çiziyorum,gözümü siliyor yanıyorum,
düşünü biliyor üşüyorum,ama bir çözüme varamıyorum,dinle!…
Sınıf arkadaşlarım yazdıklarımı silsin.Hayat bilgisi kitaba sığmaz başkalarına yedirin.Fazla rahattan delirin,gazla!…
Menzilimden gidin,gerçeklerimi bana verin,fırtınanızı gerdirin!…
Heves ve hırs toz misali,maneviyat dev saray.Yaşananlara şahidimiz şems ve ay.Özel hayatlar deşifre olmuş herşey açık vay vay,!
rabaratuvar içinde hangimiz değil yedek kobay.Bende kaçıcak ayak yok bu taarruz meydanından,benden sakın!…
Akın akın birlikler lirik sürer mikrofondan,uyuşmakta can damarlarım,patlayan dikişlerimi yamarım.

Verse 1:
Akar sular dönmez geri tıpkı gençliğim gibi, bebekti ceninin ergeni, bir erdi büyümüş meyvesi.
Sakal-bıyıkla geride kaldı Yunus’un hamlık evresi, sivilce-akne katledildi soldu yüzümün güneşi.
Ve çivisi düşmüş tablolarda bir resimdi kendisi, kükreyen şu gökyüzünde kuşun kilitli kafesi.
Tersi döndü güvenin ansızın belirdi dostun hilesi, fincan kahve içtim kursağımda kaldı telvesi.
Kırıştır yalan kahpesi, baştan akıl alır ya cilvesi.
Yıkar geçer bir dostun düşmancasına hamlesi.
İki boy aşmış ihanetin ki kat’i yok bahanesi, hayrından umutsuzum getirme bari şerrini.
Ve hepsi aynı yolda yolcu onca bedenin kellesi, meydan önüne dizilecek ve alınacak ifadesi.
Dualar olmasaydı kim kovardı kalleş iblisi? kalbim ak da pak da desen yüzünden yansır pisliğin.

Nakarat:
Altın harflerle yaz mahlasımı. halvetim kasvet, kem gözlere şiş!…
Cadü ya herru!…ya merru!…kafkef, gölge harâmilerine bir selam çak!…
Abile ğatladı, demlenir simam, nüşinrevan’dan handan ummam ben.
Ahu-yi felek mum, ben şamdan. düşmez kalkmaz bir Allah’tır uyan!…

Verse 2:
Sago sus!…husus derin çukurda içince sin, pusu kuran huşû içinde gözlerinde kin belirgin.
Vay senin şu kindar halin. hin planların var hin. cenin büyüdü savaşa girdi silahlarımı bana verin.
Yardan sarkıttığın dostlarından kaçının ipini tuttun? onlar güldü, sen somurttun. kalbinde kaç gül kuruttun?
Hatıralarından yüzde kaçını unuttun? senin adını anmamak şartıdır dostluğumun.
Rapten olma gökyüzünün güneşi sago bu benim yüzüm. gölgeme sığınır manâ özüm, hicran çölüne düştüm.
Yüz pınar yaş akıtsın gözüm. kendi başıma öğrendim, kendim büyüdüm. dudaklarımla gömdüm.
Sanma şahım herkesi sen sadıkâne yâr olur. herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyâr olur.
Sadıkâne belki ol âlemde serdâr olur, yâr olur ağyâr olur serdâr olur didâr olur.

Yine o kirli drum-set lerimin içindeyim ve hayatının en güzel parçasıyım , kırıklarımın alçısıyım …
Affım olsun hain darba , yediğim darbelerle sığındığım rabba.365 gün 52 berbat hafta ağıtlarımla rafta.
En büyük destekler çıkarsızlıktan ötürü lafta.Ben aklımı dile düşürdüm , kapalı kapıdan kafamı çıkarıp kafayı üşüttüm , yüzüne okkalı cümlelerle üfürdüm.Hey yabancı ben zaten yıllardır içime dönüktüm !…
Parlayan bir alev gibi görünürdüm ama sönüktüm.Hayat bir bot ve bot çevresi dolu büyük beyaz köpekbalığı , ditekiler iştahla düşünür tepede duran azığı , rüyalarımın öldüğü yerde uyudum ve yine bot battı , ilk rıhtım ben battım.Ah tahtım…vay bahtım…
Dudaklarımın kanaya kadar yapmak istediğim işte bu “rap”. benimle ol hep!…ölmek üzere olan dünyada bir ölümlü yaşar mahlası “kaf-kef” dularım vesvası hannafı eder def.

Nakarat

İncecik ip üzerine koca ayaklar bindi , nefsim içine sindi
Kirpiklerim titremekte korkularımdan , düşersem yanarım
O kadar içime sindim ki vinç getirse kalmaz başım.yo !. gömün burda canlı nâşım.
İç çekmekten , düşünmekten ağardı saçım , düşersem yanarım.

Vicdan bir güneş gibi , parladıkça ısınır için.Geçen vakte bir zamanlar adını koyduk  , niçin ?
Çünkü gelen gider , makbulüdür kısası ziyaretin , ” bana müsade – sana rast gelsin “budur hikayemiz.
Taktir buyur kış bulutların kadar doluyum rabbim , bir ağlasam dolar taşar , seller alır bahçem bağım.
Yükseldikçe nefesi kesilir , yalnız kalır dev dağım.Aramadıkça düşman buldum , hasım solum sağım.
Cehennemde soğuk bir gün , boğuk bir adam , donuk bir surat bekle gelir bir gün beklediğin murad.
Bazılarına gül dikenicesine batar rahat , nefret edercesine yaşar hayat , buyur mezara yat!…
Soğukluk içime hükmedince güneşim buz adası.Şem ile pervâne misâli sagonun aşkı.
Sessizliktir içinden geçirdiklerimin sedâsı , duymakta olduğun engin sözler derin denizlerimin dalgası.

Kalk ve beni dinle , sana güç veririm , kafanla dalaştığında sana yardım edebilirim , beni bilirsin tam 30luk 3 tanımlı pis sakallı ,donuk bakışlı İklimi az ılıman çoğu yağışlı,yaşar fâni yazlı-kışlı.Onların şahidi görür gözlü benimkisi âmâydı , unutmadıklarımın hepsi güzel birer simâydı.Sen kendinle çatışmadayken , savaş verirken oradaydı.Taşla kafan çarpıştığında ya da kafan taşa yaslandığında anlarsın ki ; kötü gider , iyi gelir.Zaman sofrandaki en lezzetli mühim yemek .Azaldıkça aç kalmanın korkusuyla kuryacaksın ,bu sebeble yaşlanacaksın , çünkü sen de baştan olmak üzere sonlanancaksın , trilyon da olsan harcanacaksın, savaşı kes barışacaksın! kendinle aynalarında birebir anlaşacaksın.

Nakarat

Bir kulaç daha atsam karadayım , beni hiç böyle bir denize dalmadım üzerimde pantalonum artı ayakkabılarım, ha gayret!…
Bir sene fırtına , üzerimde dolunay , gün yüzü asmış , dalgalar boyum aşmış , nefesime gücü bahşet mevlâ , bir kuç daha atsam olur evvel Allah.

Benim bahsettiğim o derinlik hiç bir denizde yok , benim yumruklarımın içi boş , korkma yakmaz canını.
Allah seni ensen gibi dümdüz etmeden geri dön hemen , dünya kızına aşık olmak seni delirtir , bu kız izdivaç için ne kötü bir cariyedir, ecel aramaz Enseler , yerine gelmez sarsılan güvenler , içine düştüğüm masalsı serüvenlerdir gamzelerme âb-ı hayattan can verenler.
Yüzmekten yorulduğum bu en derin denizdir boğulduğum, 4lük lerim kulacı atar , benim benim !…
Dipte vurgunum , moralsizim solgunum, yine de kendime teskin edebilecek bir seviye olgunum , pişmanlık asla kaçamayacağım bir canavar .Elleri Bazen öldürür, bazen sertçe yakalar bil ki ;
Sagopa cesaretinin bir kısmını zulada saklar ,yanan ışıklarımı kaplayacak kadar karanlığım var.