Sana derim Hasan Kalesi sana
Alt yanında döğüş oldu yön oldu
Yiğit olan yiğit çıktı meydana
Koç yiğitler arap ata bin oldu

Akşamki gördüğüm şu kara düşler
Hesaba gelmedi kesilen başlar
Eyerlen atımı küçük kardaşlar
Hünkar tarafından bize yan oldu

Akşamınan ikindinin arası
Aldı beni şu düşmanın yarası
Ecel geldi ölmemizin sırası
Ağladı el-oba gözü kan oldu

Dadaloğlu’m eydür belim büküldü
Gözümün cevheri yere döküldü
Üçyüz atlı ile cenge çıkıldı
Yüzü geldi iki yüzü dön oldu

Her sabah her sabah seyran gezerken
Iras geldim selvi boylu fidana
Top top olmuş kirpiklerin bölünmüş
Hoş benzettim samur kaşlar kemana

Al yanağın elmas m’ola kar m’ola
Çapraz vurmuş düğmeleri dar m’ola
Acap mislin şu cihanda var m’ola
İnsem gitsem Hindistan’a Yemen’e

Eliftir kirpiği iradır kaşı
Bu güzellik sana mevla bağışı
Arasam cihanda bulunmaz eşi
Hiç mislin gelmemiş devr-i zamana

Dadaloğlu’m der de hubların hası
Ferhat’ın Şirini Mecnun Leylası
Aklım eğlencesi gönlüm yaylası
Bir yel esti başımdaki dumana

Yürü bire yürü Antep elleri
Senin yakışığın yazınan gelir
Başı top top olmuş yüzü peçeli
Gelinler karışmış kızınan gelir

Haydi yiğit haydi yoluna yürü
Alaz alaz olmuş dağların karı
Gayet güzel derler yiğidin yari
O da sevdiğine nazınan gelir

Yiğide yiğitlik veren hep varlık
Yiğidi köt-eden kör olsun darlık
Sen seni sarpa vur kınalı keklik
Beyoğlu üstüne bazınan gelir

Sana derim sana hey Kınalı taş
Üstünden geçiyor göksü ala kuş
Göllerde oynaşan iki yeşil baş
Göllerin sefası kazınan gelir

Yürü yiğit yürü yol nedir sorma
Her yüze güleni dost diye görme
Ecelden korkup ta sen geri durma
Yiğidin alnına yazılan gelir

Misis köprüsünde yolların bağlı
Ayrılık elinden ciğerin dağlı
Göksun’a varınca Beyazıt oğlu
Sana gelen beyler sözünen gelir

Dadaloğlu’m der ki kolun yazılı
Atın gök kır attır yanın tazılı
Ovada koyunlar renk renk dizili
Karışmış sağmalı kuzunan gelir

Gecebaş geldi de nerde kışladı
Ufacık canlara zulüm işledi
Taze gelin büyük kızdan başladı

Analar yürekten yanmışa benzer
Ölüm de güzeli sevmişe benzer

Gecebaş geldi de el ayak şaştı
Han evler kapandı beyler hep göçtü
Koç yiğit kalmadı toprağa düştü

Arap atlar öksüz kalmışa benzer
Ölüm de yiğidi sevmişe benzer

Şu gecebaş düz ovaya oturdu
Zalim ne bulduysa alıp götürdü
Birer birer vurdu bizi bitirdi

Tenhada avını bulmuşa benzer
Ölüm de bizleri sevmişe benzer

Ulu minarede sela verildi
Bin bir ayak bir araya derildi
Kabirciye kazma kürek verildi

Dediler ki Mehti gelmişe benzer
Ölüm de gençleri sevmişe benzer

Bilmem bu gidişin sonu n’olacak
Bizsiz koca dünya mamur olacak
Dediler Hallac-ı Mansur gelecek

Gecebaş her yeri atmışa benzer
Ölüm de böylece bitmişe benzer

Dadaloğlu bu içtiğin ağudur
Pençe vurur can evini dağudur
Ecel bir değirmen unun öğüdür

İnsan da buğdaya dönmüşe benzer
Ölüm de insanı sevmişe benzer