Norm Ender Bu Düş Çok Güzel Sözleri

Ne denli önemliyiz hayat nedir biz kimiz
Bi sorgulayın bu evrende var mıdır hiç kimsemiz
Yoksa biz hiç kimsemiyiz tanrıları betimleyen
Soluk bi mavi noktanın içinde ölümü bekleyen
Gitmeyecek gibi bitmeyecek gibi
Sanki ansızın bir hastalık geçirmeyecek gibi
Adil olmayan adaletin kimeydi faydası
Hakkı tartamaz teraziniz kuyumcu tartısı (kes)
Savaşla töre misin acılarında hapis mi?
İnsanoğlu köle misin mülteci mi milis mi?
Mutluluk istiyorsan sana da düşman olurlar
Sonra haklı çıkarsın ve sanma pişman olurlar
Çıkarsız hiç bi yolun peşinde koşmamışlar
Çaresiz bir derde karşı hayaller kurmamışlar
Omurgasız düzende bi kere dik durmamışlar
Bu yüzden anlamaz bu yüzden asla

Çok güzel bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski’den belki de çok eskiden
Çok güzel bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski’den kesin Dostoyevski

Ve şimdi bi toplum inzivaya çekilmiş
Heybesinde ki düşler gülüşler hep yenilmiş
Tek bi dileği kalmamış yeter ki canını acıtma
Gökyüzünde yok artık bir kasnaklı uçurtma
Bu şarkı sana değil geçmişimde ne varsa
Yıldızı bol semalardan arakladım bir arsa
Karlı kayın ormanında ağlamaklı gözlerim
Ezan vakti evine koşan çocukluğumu özlerim
(Bana bir masal anlat baba)
Erikli ağaçlar ve bahçeli bir ev olsun
Cebimde misketim ve kız kaçıran tozları
Kömürlü sobada elimi yakan kestanelerde olsun
(Bana bir masal anlat baba)
Köpüklü gazozlar bisikletim ve mahallem
İçinde mutluluğum korkusuz ve ölümsüz
İçinde sen de ol içinde annem

Çok güzel bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski’den belki de çok eskiden
Çok güzel bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki memleketimden yani çocukluğumdan
Belki Dostoyevski’den kesin Dostoyevski

Çok güzel bu düş çok güzel
Belki bir rüyaya benzeyen bu masum ezgiden
Belki hayallerde olmayan sınır ve çizgiden
Belki Dostoyevski’den belki de çok eskiden
Çok güzel bu düş çok güzel
Belki insan için beslediğim fazla duyardan
Belki Cemal Süreya belki Turgut Uyar’dan
Belki Özdemir Asaf belki Nazım Hikmet Ran

Senkron feat. Rasta “İNTİKAM” şarkı sözleri

SENKRON:
King is back
Ya da fastin rest
Arkam pek ve de sağlam tek
Bak Alti patlar çek çek çek
Bro’m da sahnede keşh keşh keşh (x2)
Bi elimde silah diğerinde kan
Alincak elbet intikam
Daha da ölmem vakit var
There is no time, don’t get down

Önümde rari
üstümde Paris (hilton ıhmm)
Çekilse bari
Sanki zebani
Görmedim halis
Sonradan garip
Yaptığı taciz
Arkası bariz
Vermedim taviz
Bozuldu birden ain
Kalleş ve de hain
Aynasizlar şahit
Alman dedi nayn
Öyle değil asla layn
Güçlü sanki herif
Cep Herkülü Naiim
Gelir sonra kasis
Her şey ortada belli bariz
Ve de tahtın sahibi
Bak doğuştan bir varis (VARİSSSS)

RASTA:
Elimde mikrofon hudutlardayım
Üstümüzde kasvet kudurmaktayız
Durup bakmalıyım başladığım
Yeni bir serüven görünen yol uzaktır

Yürüdüm Koştum ulaştım
Bak bulaştı üstüme korkularım
Yıkıyorum kalan tüm olguları
Yanlış yok elimde doğrularım lan

Doğru adım ilerledim
Kendime karşı direnmedim
Boktan dünyaya orta parmak kaldıran söyle bir ben miyim
Bilen bilir direnmek iyi

Dik dur aradan git bul
Kim bu kaypaklar
Her şeye karışan yavşaklar
Uçma sakın alçaktan

Bitiremez beni bu alçaklar
Kaçmam nafile saklan lan
Paslanmaz hayatım
Deliklerde ben saklanmam bitch (x2)

SENKRON:
King is back
Ya da fastin rest
Arkam pek ve de sağlam tek
Bak Alti patlar çek çek çek
Bro’m da sahnede keşh keşh keşh (x2)
Bi elimde silah diğerinde kan
Alincak elbet intikam
Daha da ölmem vakit var
There is no time, don’t get down

Boktan dünyaya kaldik
Orta parmak kaldır (x2)
Tanrının bildiği vardır
Sen durma asla saldır!

Mustafa Sandal & Murat Karahan Sonuna Kadar Şarkı Sözleri

Sonuna kadar geldim aşkın
Kavuşamadım ben sana
Yetişemedim ben sana
Anlatamadım derdimi
Ağla gönül ağla
Bekledim inan seni her gün
Dayanamadım sevgisiz
Yaşayamadım ben sensiz
Anlatamadım derdimi
Ağla gönlüm ağla
Yazık ettin yazık
Kendinden çok bana
Gücüm kalmadı artık
Her yokluğunda

Aylar geçse de yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle sürse de
Ben seni unutamam
Aylar geçse de yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle bitse de
Ben seni unutamam

Sonuna kadar geldim aşkın
Kavuşamadım ben sana
Yetişemedim ben sana
Anlatamadım derdimi
Ağla gönül ağla
Yazık ettin yazık
Kendinden çok bana
Gücüm kalmadı artık
Her yokluğunda

Aylar geçse de yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle sürse de
Ben seni unutamam
Aylar geçse de yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle bitse de
Ben seni unutamam
Aylar geçse de yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle sürse de
Ben seni unutamam
Aylar geçse de yıllar
Geçse de bir ömür
Böyle bitse de
Ben seni unutamam

Sonuna kadar geldim aşkın

Defkhan X Sagopa Kajmer Onlarla konuşuyorum Sözleri

 

(Yey, yey) İçine düştüğüm bu kâğıtların içinde yıllarımla (Hah)
İçime işleyen hüzünlü yaylılarla (Hah), içten içe ağrılarla (Wow)
İçimden geçen kara katarla (Hah)
Saçının dört teli kopmuş yaşlı gitarla yoldayım
Yıllar; yalanları ısıtıp ısıtıp önüme (Hah) koyuyo’ kenarda soğururken ben (Eh, eh, eh, eh)
Yutması zor hapları yutmuşça yapıp, çıkarıp ağzımdan atıyorum gizliden (Ha)
Artık sağlam ayaklarla eziyorum kaldırımları (Hah)
Arsızların üstüne düşürüyo’m yıldırımları (Şıp)
Kanatmadan acıtıyorum, yıldırdım onları (Ah)
Ayların elinden tuttum ve gezdiriyorum yılları
Devirdik bir günü daha Dağ gibi sağlam, orkideler gibi narin (Aaahh) (Ah)
Onlarla konuşuyorum, beni duyduklarını sanıp avunuyorum öyle
Onlarla konuşuyorum ama çiceklerimi büyümeye ikna edemiyorum
Onlarla konuşuyorum, beni duyduklarını sanıp avunuyorum öyle
Onlarla konuşuyorum ama çiceklerimi büyümeye ikna edemiyorum (Yo)
Gurbette doğdum, hep oldum sizlerden ayrı dilim
Doydu karnım, doğru, korku kaldı, kaldı kaygı içim
Zihnime kazılan kurşun kalemli kaydı silin
Kâğıt olmak için ölen tüm ağaçların hatrı için (Hey)
Rüzgâra karıştım, beni kopardılar dalımdan
Yürür müsün benle bir gün beş parasız kalırsam? (Yo)
Denize düşsem, boğulsam, doğrulsam, yılana sarılsam
Hiçbi’ şeyim olmasın doyarsın kanımdan be homie
Dünlerim zifirî karanlık, yaşandıkça yaşlandık
Aslında kaybettik yarından
Güneş yarıp gökyüzünü iner dondurucu sokaklara
Yer altında bedenim, zihnim; korkutucu noktalarda (Wow)
Çiçek açar mı sonbaharda?
Gayemiz bu; yürümek işte denk gelmeden bombalara
Bu altmış yıllık konaklama ya da yetmiş ortalama
Bir rüyadan ibaret, dünyalara doymasan da (Sago)
Onlarla konuşuyorum, beni duyduklarını sanıp avunuyorum öyle
Onlarla konuşuyorum ama çiceklerimi büyümeye ikna edemiyorum
Onlarla konuşuyorum, beni duyduklarını sanıp avunuyorum öyle
Onlarla konuşuyorum ama çiceklerimi büyümeye ikna edemiyorum
Onlarla konuşuyorum, beni duyduklarını sanıp avunuyorum öyle
Onlarla konuşuyorum ama çiceklerimi büyümeye ikna edemiyorum