Kar yağıyor saçlarıma bu gece
Sensizliğin ağır yükü omuzumda
Düşen her damlada seni hatırlatır
Yürüdüğümüz o boş sokaklar şimdi
Pencereden sızan rüzgar gibi
Geldi geçti yıllar
Anlatabilsen seni
Kim anlar
Bir ara bir sor
Bunun nesi zor
Bir ara bir sor
Bunun nesi zor
Hadi bekliyorum dönmeni
Ne olur

Herkes ayrıl diyor canımı sıkıyor
Neler çektiğimi bir Allah biliyor
Ayrıl demek kolay ya sonra çilesi
Bu hayat benim mi yoksa ellerin mi?

Valla kime ne hatta kime ne
Aşk kolay mı bu devirde
Herkes kendi derdinde
Kıymet bilen yok, yitiren çok
Ne mutlu sevene

Söyle aşkı denedin mi?
Şöyle bir yenildin mi?
Yenilmezsen aşk olmaz
Bari meşki denedin mi?

Sanki yağıyor yağmur, her yanım çamur
Gözümden akan yaşlar döküldü sonum oldu
Yaşamanın anlamı yok ki sen gidince ölüm korkutsun
İçimde bir ses var ki haykırışlarım duyulur.

Doğmasa güneş ne fark eder, geceler zaten esir aldı
Açamam gözlerimi, karşımda hayalim kaldı
Bir ben var gülüşleri, hayalin harmanladı
Mahşeri yaşadım gidince, ölüm bedenime kapandım

Sen gittin gideli, yazamaz oldu ellerim
Kalemim kırıldı bak parça parça hayallerim
Umurunda değil ama boş sayfalar ecelim
Gözlerinde kaldı ya; yazıların mürekkebi

Her şey küçük bi’ cinnete bakar

Gözlerim akar, özlemim azar

Özgür günler yakındı dimi bana?

Söz verin aga dönmeyin ama

Umudumu al ver öfkeyi bana

Bu adam korkuya ekmeği banar

Sukünetim seni yanıltmasın

Kime beni sorsan der gözleri kara

Gözlerim açık, bedenim kafes

Yollar çamurlu hele bi’ stop et

Eskidi bildiğim bütün metodlar

İki gün varsın üç gün paket

Yüksek duvarlı taş binalarda

Bizi tanımazlar fark etmez

100 yıl sonra da var olcaz

Sen 3 gün sonra da vazgeçsen

Ben Çağrı Sinci 2001 Kuvayi İzmir

Adımız her duvarda gizli

Kareler de sızan da bizdik

Paralel paralel 5 çizgi

Bizim evimiz, bizim evimiz son duraktadır

Hiç bırakmadım bir duraksadıysam zihnim pistir