Kaderime not, delirdim.
Dağ gibi adamlardık oysa.
Tüm kaderimi birine bağlamanın kederini yaşıyorum ve seni kaybettim.
Kısacası kayboldum.
Yürüdüğüm sokaklar, baktığım gökyüzü yabancılaşıyor her geçen gün.
Daha kadehler kalkmadan, ben kalkıyorum o masadan.
Bin parçaya bölündüm, bi yanım git diyor, bi yanım öl, bi yanım dön.
Çaresizce sabahı bekliyorum, sabah olsa her şey geçecekmiş gibi.
Bir umut işte, her içtiğimde umutlanıyorum amacım unutmaktı oysa.
Gittiğini kabullenemiyorum bu kabuledilebilir bir şey değil, anla beni.
Normalde insanlar, intihar edecekken silahı kafalarına doğrultup ateş ederler, ben kalbime doğrulttum seni de öldüreyim içimde bir sen daha olmasın diye.
Kafa doğrultup beynimi dağıtmaktansa kalbime sıkıp duygularımı dağıtmak daha doğru geldi.
Gerçi, sen gidişinle yerle bir ettin de sesimi çıkarmadım ben.
Öyle izledim ayak izlerini.
Hani kaybolurum ümidiyle ardında boncuk taneleri bırakan insanlar gibiydi gidişin.
Sen kaybolursun diye gözyaşlarımı döktüm yollarına, eğer olur da kaybolursan takip et, ve bul beni.
Ben beni bıraktığın yerdeyim, yıkılmak üzereyim.
Ama acele etme, ayak izlerinin sesi hala yankılanıyorken zihnimde, gelişini duyamayabilirim.
O yüzden bekle, bekle ve bir dağın yıkılışını kendi gözlerinle en son sıradan izle.
Her gecenin sabahı var, ölümün bile sonrası varken,
Senden sonrası yok,
senden sonrası uçurum,
senden sonrası yangın.
Alevlerin bile canı yanarken sen görmedin.
Bari bi şairin intiharını gör.
İntihar mektubu değil, şiirler bıraktım sana.
Şiirler bıraktım sana.
Dağ gibi adamları, boynu bükük elvedalara sığdırdınız, eyvallah!
Bu Şarkı Sözü 9 Temmuz 2020, Perşembe 23:43:52 Tarihinde Admin Tarafından Eklenmiştir. Bu şarkı sözünde eksik veya hatalı olduğunu düşündüğünüz bir kısım varsa aşağıdaki yorum kısmından bize bildirebilirsiniz.